Podczas drugiej wojny światowej bombowce B-25 Mitchell były użytkowane zarówno przez Siły Powietrzne Armii Stanów Zjednoczonych (USAAF), jak i lotnictwo Korpusu Piechoty Morskiej (USMC). Ponadto trafiły do wyposażenia sił powietrznych Australii, Brazylii, Chin, Holandii, Kanady i Wielkiej Brytanii. Służyły również we francuskim, holenderskim i polskim dywizjonie w ramach brytyjskich Królewskich Sił Powietrznych (RAF).
Pierwszą jednostką US Army Air Corps (USAAC) wyposażoną w bombowce B-25 była 17. Bombardment Group w bazie McChord Field w stanie Waszyngton, złożona z 34., 37. i 95. Bomb Squadron. Dwie pierwsze maszyny zostały dostarczone w lutym 1941 roku. Grupa dostała w sumie 19 spośród 24 wyprodukowanych egzemplarzy B-25. Późną wiosną uzupełniło je 15 egz. B-25A. Ponadto po sześć egzemplarzy B-25A dostarczono do 30. BG w Nowym Orleanie w Luizjanie, 39. BG w Spokane w stanie Waszyngton, 43. BG w Bangor w Maine i 44. BG w MacDill Field na Florydzie. Następnie w sierpniu 1941 roku rozpoczęły się dostawy samolotów B-25B. Jako pierwsza dostała je ponownie 17. BG. Do chwili japońskiego ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku North American dostarczył US Army Air Force (USAAF) 130 Mitchelli. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny jednostki Mitchelli zaangażowano do patrolowania wybrzeży w celu wykrywania nieprzyjacielskich okrętów podwodnych.
Pod koniec marca 1942 roku Amerykanie przejęli samoloty B-25C, które zostały dostarczone do Australii z przeznaczeniem dla lotnictwa Holenderskich Indii Wschodnich. Wcielono je do 3. BG. 11 marca dziesięć maszyn przeleciało do Del Monte na filipińskiej wyspie Mindanao. Następnego dnia o świcie Mitchelle wykonały swoje pierwsze loty bojowe w drugiej wojnie światowej, bombardując siły japońskie w Cebu i Davao. Naloty powtórzono 13 kwietnia. Do 16 kwietnia wszystkie Mitchelle wróciły do Australii. Po otrzymaniu kolejnych B-25C wyposażono w nie 13. i 90. BS z 3. BG z Fifth Air Force (5. AF). Oba dywizjony uczestniczyły w walkach na Nowej Gwinei.
Niewątpliwie najsłynniejszą akcją z udziałem Mitchelli, dzięki której samolot ten trwale zapisał się w historii lotnictwa, był nalot na Japonię przeprowadzony 18 kwietnia 1942 roku, od nazwiska dowódcy formacji – Lt. Col. Jamesa H. Doolittle’a – zwany rajdem Doolittle’a. Wykorzystano w nim 16 egz. B-25B z 17. BG, które zaokrętowano na pokładzie lotniskowca USS Hornet (CV-8). Z samolotów usunięto dolne wieżyczki strzeleckie i kaemy z nosa, a nowoczesne celowniki Nordena zastąpiono prostymi celownikami bombowymi. Zainstalowano dodatkowe zbiorniki paliwa w celu zwiększenia zasięgu oraz makiety kaemów w ogonie w celu odstraszania japońskich myśliwców. Każdy samolot zabrał cztery bomby o masie po 227 kg. Celami nalotu były obiekty wojskowe i przemysłowe w Tokio, Nagoi, Jokohamie i Kobe. Po wykonaniu ataku cztery samoloty wylądowały awaryjnie w Chinach, a jeden we Władywostoku w Związku Radzieckim. Załogi pozostałych 11 maszyn wyskoczyły na spadochronach nad Chinami.
We wrześniu 1942 roku operacje nad Nową Gwineą rozpoczęła 38. BG z 5. AF. Poza obszarem południowo-zachodniego Pacyfiku (South-West Pacific Area, SWPA) w 1942 roku Mitchelle pojawiły się również w rejonie CBI (China-Burma-India) oraz na Śródziemnomorskim Teatrze Operacyjnym (Mediterranean Theatre of Operations, MTO). W czerwcu w Chinach zadebiutował 11. BS, przydzielony do China Air Task Force (CATF). W Indiach operował natomiast 22. BS, który stał się zalążkiem 341. BG. W sierpniu działania w Egipcie rozpoczęła 12. BG z 9. AF. Pod koniec roku do Afryki Północnej przybyły 310. i 321. BG z 12. AF. Mitchelle trafiły także do wyposażenia 28. Bombardment Group (Composite) z 11. AF na Alasce.
Duże zamówienia na produkcję wersji B-25C i D pozwoliły w 1943 roku wyposażyć w Mitchelle kolejne jednostki USAAF: 22. i 345. BG z 5. AF na SWPA, 41. BG z 7. AF na środkowym Pacyfiku, 42. BG z 13. AF na SWPA, 340. BG z 9. (potem 12.) AF na MTO, 341. BG z 10. AF w Indiach oraz 1. Bombardment Group (Medium) Provisional z Chinese-American Composite Wing (CACW) z 14. AF w Chinach. Do uzbrojenia niektórych dywizjonów trafiły także B-25G uzbrojone w armaty kal. 75 mm. W 1944 roku rozpoczęły się dostawy samolotów B-25H i J. W tymże roku Mitchelle trafiły do wyposażenia 1. Air Commando Group na CBI. W lutym 1944 roku 12. BG została przebazowana do Indii i włączona do operującej nad Birmą 10. AF. Z kolei w listopadzie 1944 roku 341. BG przeniesiono z 10. do 14. AF w Chinach.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
