Będące w dyspozycji Wojska Polskiego wolnobieżne Renault FT, choć zapisały wiele chwalebnych kart historii, z roku na rok coraz bardziej traciły na znaczeniu. Dlatego też w latach dwudziestych kierownictwo WP rozpoczęło poszukiwania nowego modelu czołgu dla Polski. Naturalnym kierunkiem, w który zwrócono się podczas poszukiwania szybkobieżnego, lepiej uzbrojonego i dobrze radzącego sobie w trudnym terenie czołgu była Francja i Wielka Brytania. Polskie komisje wojskowe wysłane na zachód stwierdziły ostatecznie, że żaden z proponowanych typów czołgów ani projektów nie spełnia wszystkich naszych wymagań.
Zdecydowana większość zagranicznych producentów wykorzystywała rozwiązania sięgające jeszcze I wojny światowej lub proponowała sprzęt drogi, względnie zbyt skomplikowany w utrzymaniu i produkcji jak na polskie warunki. Istotnym czynnikiem było to, że oferowane konstrukcje istniały jedynie w formie projektów lub w najlepszym razie niesprawdzonych jeszcze w polowej służbie prototypów. Pewną nadzieję, dawały rozmowy z brytyjską spółką Vickers-Armstrong Ltd., jednak droga od zademonstrowanego Polakom zestawu rysunków projektowych do w pełni funkcjonalnego prototypu czołgu Vickers Mk E była długa. Trzecim kierunkiem, który w sposób nagły, ale i bardzo obiecujący, pojawił się na mapie czołgowych poszukiwań, był projekt czołgu M1928 autorstwa Amerykanina Johna Waltera Christie.
W październiku 1928 roku czołg M1928, o handlowej nazwie M1940 został zaprezentowany przedstawicielom US Army na terenie Fortu Meyers w stanie Virginia. Już sama możliwość zmiany trakcji z gąsienicowej na kołową i na odwrót, i to w czasie do 30 minut, sprawiła, że wojsko zdecydowało o kontynuowaniu pozytywnie rozpoczętych prób w Fort Meade w stanie Maryland. Na przełomie lat 1928 i 1929 prototypowy czołg badali zarówno piechurzy, jak i kawalerzyści z US Army. Posiadający dwu- lub trzyosobową załogę wóz przeszedł m.in. liczący około 150–180 km rajd doświadczalny na trasie Fort Meade–Gettysburg–Fort Meade. Opinia wojskowych po zakończeniu kilkumiesięcznych studiów była pozytywna, mimo że wskazano na potrzebę dokonania szeregu zmian. Dobra passa „czołgu Christie” skończyła się nastaniem 1930 roku, kiedy podczas negocjowania Trzecim kierunkiem, który w sposób nagły, ale i bardzo obiecujący, pojawił się na mapie czołgowych poszukiwań, był projekt czołgu M1928 autorstwa Amerykanina Johna Waltera Christie.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
