77. Batalion Pancerny (Oz) to jeden z najsławniejszych batalionów pancernych w Siłach Obronnych Izraela (IDF). Batalion wsławił się w bitwie pancernej w Dolinie Bekaa podczas wojny Jom Kipur w październiku 1973 roku, gdzie uzyskał przydomek Oz (pol. odwaga, moc). Stacjonował też na półwyspie Synaj w rejonie kamienia drogowego nr 77, oznaczającego odległość od Kanału Sueskiego. Temu zawdzięcza swój obecny numer. 7 października 2023 roku batalion znalazł się na pierwszej linii walk z terrorystami z Hamasu. Dowódca kompanii czołgów major Bar Zonshein, podsumowując przebieg walk, powiedział: Tam, gdzie stał czołg, zapobiegaliśmy rzeźni.
77. Batalion Pancerny dowodzony przez podpułkownika Shimona Poterbani był drugim batalionem utworzonym w ramach 7. Brygady Pancernej, dlatego jego czołgi noszą oznaczenie drugiego batalionu w brygadzie – dwa białe paski na lufie oraz tarcza brygady z cyfrą 2 namalowaną na błotnikach. Jako drugi batalion w brygadzie w listopadzie 2015 roku został przezbrojony z czołgów Merkawa Mk 2 na nowoczesne Merkawa Mk 4M. Przed atakiem na Izrael 7 października 2023 roku batalion składał się z kompanii czołgów Wulkan (pierwsza kompania w batalionie, V), kompanii czołgów Królestwo Hermonu (trzecia kompania w batalionie, H) oraz kompanii dowodzenia Tygrys. W rezerwie znajdowała się kompania czołgów Zohar (po wycofaniu kompanii Jaguar została drugą kompanią w batalionie) i kompania piechoty zmechanizowanej Hormash. Batalion posiadał łącznie 23 czołgi Merkawa Mk 4M – trzy w sztabie batalionu i po 10 w kompaniach czołgów. Kompania czołgów składała się z dowództwa (czołgi dowódcy i jego zastępcy) oraz z czterech plutonów po dwa czołgi.
20 lipca 2023 roku 77. Batalion Pancerny zakończył długą sesję szkoleniową w bazie Ce’elim i w następnych dniach został przerzucony na granicę ze Strefą Gazy. Tam sztab batalionu został podporządkowany Brygadzie Północnej Dywizji Gaza i rozlokował się w obozie Yiftach, w pobliżu obozu szkoleniowego Zikim. Kompanie czołgów rozlokowano plutonami wzdłuż całej 60-kilometrowej granicy ze Strefą Gazy. Podpułkownik Poterbani został wyznaczony na dowódcę północnego sektora na odcinku od Morza Śródziemnego do kibucu Nir Am. Do dyspozycji miał tylko część swojej kompanii H – dwa czołgi dowództwa kampanii i dwa czołgi 4. Plutonu. Sztabowi batalionu podporządkowano dwie kompanie z 13. Batalionu Golani (Gideon): kompanię operacyjną A kapitana Yoni Cohena (placówka K-2) i kompanię szturmową kapitana Uri Hochimy (obózYiftach) oraz z 51. Batalionu Golani (Ha-Bokim ha-Rishon) kompanię operacyjną A kapitana Roya Benjamina (placówka Masha Eraz – 100 metrów od morza).
Kompania czołgów H majora Dova Langa została również podporządkowana Brygadzie Północnej i miała współdziałać z pododdziałami podporządkowanymi sztabowi własnego batalionu oraz z 13. Batalionem Golani. Siedzibą dowództwa kompanii była placówka K-2 pomiędzy kibucem Erez i Nir Am. Kompania plutonami obsadzała posterunki: cztery kilometry na zachód od kibucu Be’eri, baza Nahal Oz, pod pomnikiem Czarnej strzały, niecały kilometr na północny zachód od kibucu Nir Arm. Obsada posterunków składała się z dwóch czołgów Merkawa i jednego BWP Namer z 13. lub 51. Batalionu Golani.
Kompania czołgów V majora Bara Zonsheina (24 lata) została natomiast rozlokowana na południowym odcinku, gdzie podporządkowano ją Brygadzie Południowej Dywizji Gaza i miała współdziałać z 51. Batalionem Golanioraz 934. Batalionem Patrol Nahal (Topaz). Czołgi kompanii rozmieszczono plutonami w małych placówkach oraz na improwizowanych posterunkach. Dowództwo kompanii stacjonowało w placówce „Mars” pół kilometra na południe od kibucu Kissufim. Służba na niektórych improwizowanych posterunkach była bardzo ciężka, były one bowiem prawie całkowicie pozbawione infrastruktury. Znajdowały się tam ustawione w podkowę plastikowe baraki sypialne (4 lub 5) i jadalnia oraz łazienka. Wewnętrzy dziedziniec zabezpieczały od słońca jeden lub dwa brezentowe półnamioty. Całość ogrodzona była płotem z siatki. Pojazdy pancerne parkowały przed posterunkiem. Tam służba była pełniona w trybie rotacyjnym. Obsada takich placówek z reguły składała się z dwóch czołgów Merkawa i jednego ciężkiego bojowego wozu piechoty Namer z 51. Batalionu lub 934. Batalionu Patrol Nahal. Na posterunek „Biały Dom” (pomiędzy kibucami Nirim i Nir Oz) czołgi były przewożone pojazdami niskopodwoziowymi z odległej o ponad 25 kilometrów placówki Karem Shalom. Niejednokrotnie żołnierze na tym posterunku spędzali w czołgach wiele godzin, czasem 18 godzin dziennie, a potem czekali, aż czołgi zostaną przetransportowane z powrotem na placówkę. Takie posterunki żołnierze nazywali „klatkami dla świń”.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
