Marynarka Wojenna Włoch (Marina Militare) konsekwentnie realizuje założone programy modernizacyjne. Świadectwem tego jest, obok dalszych prac nad nowymi dużymi niszczycielami rakietowymi typu DDX (według niektórych określanych mianem krążowników), choćby rozwój nowych okrętów podwodnych, przeciwminowych czy też w końcu zakup kolejnej pary zmodyfikowanych fregat FREMM EVO (FREMM Evolution). Kontrakt obejmujący budowę pary okrętów tego typu zawarto 31 lipca 2024 roku pomiędzy włoskim joint venture Orizzonte Sistemi Navali (należącym w 51% do grupy stoczniowej Fincantieri oraz w 49% do Leonardo) a działającą w imieniu włoskiej floty europejską organizacją OCCAR (Organisation Conjointe de Coopération en matière d’Armement). Realizacja wspomnianego kontraktu zwiększy do 12 całkowitą liczbę fregat typu FREMM (Bergamini) we włoskiej flocie.
Koszt i harmonogram
Wartość umowy między OSN i OCCAR, formalnie określanej mianem „FREMM Contract Amendment Nr. 26”, została oszacowana na ok. 1,5 mld EUR. W kolejnym kroku OSN zawrze kontrakty o wartości 690 i 450 mln EUR, odpowiednio z Fincantieri i Leonardo, przy czym całkowity koszt programu szacowany jest na 2,8 mld EUR. Przypomnijmy, że włoska flota obecnie użytkuje już cztery okręty typu Bergamini w wariancie wielozadaniowym oraz kolejne cztery w odmianie ZOP. Jednocześnie Marina Militare oczekuje na dostawę dwóch fregat w nowym wariancie (wielozadaniowych) o poszerzonych możliwościach w zakresie zwalczania okrętów podwodnych. Obie jednostki, określane jako GP-e (od General Purpose – Extended, czyli „uniwersalny-rozszerzony”) powinny trafić do służby w przyszłym roku.
Budowa właśnie zakontraktowanych dwóch nowych fregat FREMM EVO ma rozpocząć się w 2025 roku, a dostawa pierwszej z nich przewidziana została na czerwiec 2029 roku. Druga z zamówionych jednostek powinna zostać przejęta przez Marina Militare rok później. Okręty powstaną w stoczniach Muggiano w La Spezia i Riva Trigoso w Sestri Levante (obie funkcjonują jako „zintegrowana stocznia” Fincantieri).
Możliwości i różnice
Kadłuby pary nowych fregat mają bazować na rozwiązaniu opracowanym dla okrętów w wariancie ZOP, czy też raczej GP-e. Bez poważniejszych zmian (pomijając ewentualne modyfikacje oprogramowania systemów sterowania jego pracą), w stosunku do ostatnich budowanych jednostek typu FREMM, pozostawiony zostanie układ napędowy z turbiną gazową LM2500+G4, dwoma silnikami elektrycznymi oraz czterema generatorami prądotwórczymi diesla. Zmiany obejmą natomiast systemy dystrybucji energii elektrycznej oraz systemy klimatyzacyjne. Modyfikacje w tym pierwszym przypadku powiązane są z chęcią ułatwienia ewentualnej integracji na pokładach fregat systemów o wysokich wymaganiach w zakresie energii elektrycznej.
Zakres zmian w wyposażeniu, szczególnie elektronicznym, jak i w obrębie konstrukcji nadbudówek będzie jednak znaczny. FREMM EVO mają wykorzystywać rozwiązania opracowane z myślą o modernizacji (Mid-Life Upgrade) niszczycieli rakietowych typu Andrea Doria (inaczej Orizzonte), a także „okrętów patrolowych” typu Thaon di Revel (PPA) oraz fregat FREMM GP-e.
Para nowych fregat FREMM EVO charakteryzować się ma zastosowaniem szeregu nowych rozwiązań, zwiększających przeżywalność nowych jednostek. Zgodnie z komunikatem upublicznionym przez Fincantieri, nowe okręty mają m.in. posiadać rozbudowane zdolności zarówno w zakresie współpracy z nawodnymi i podwodnymi systemami bezzałogowymi, jak i bezzałogowymi statkami powietrznymi. Równocześnie nowe fregaty włoskiej floty mają posiadać rozbudowane zdolności w zakresie zwalczania środków bezzałogowych różnych klas i typów.
Fregaty zostaną m.in. wyposażone w znane z włoskich „okrętów patrolowych”, w praktyce jednostek typu Thaon di Revel w wariancie PPA Full, trójwspółrzędne systemy radarowe Leonardo Kronos w wariancie pracującym w dwóch zakresach częstotliwości (Dual Band). Na okrętach zastosowane zostaną więc po cztery anteny ścianowe radaru Kronos Quad 3000, pracującego w paśmie G/H (4–8 GHz, inaczej pasmo C) oraz cztery kolejne anteny radaru Kronos StarFire 3000, pracującego w paśmie I (8–10 GHz, inaczej pasmo X). Zabudowa nowych systemów radarowych z antenami ścianowymi, które zastąpią stosowane obecnie na fregatach typu FREMM systemy radarowe Leonardo Kronos Grand Naval (montowane na szczycie masztu dziobowego w charakterystycznej kulistej osłonie), wiązać będzie się z koniecznością przeprojektowania nadbudówek. Przy czym dotyczy to zarówno nadbudówki dziobowej, jak i rufowej oraz wynika z konieczności wkomponowania w nie ścianowych anten radarów. Nowe systemy radarowe będą umożliwiać zwalczanie pocisków balistycznych krótkiego zasięgu.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
