• Środa, 11 grudnia 2024
X

Karabin samopowtarzalny inż. Edwarda Steckego

Fakt opatentowania tego rozwiązania przez PWU wiąże się prawdopodobnie z umo­wą notarialną zawartą 17 lutego 1934 roku przez PWU z inż. Steckem. Na jej mocy PWU nabyła pełne prawa patentowe na Polskę oraz 50 proc. praw na zagranicę. Ponadto PWU zobowiązała się zapłacić konstruktorowi od 1 do 6 proc. wartości pierwszych 20 000 sztuk wy­produkowanych kbk automatycznych oraz po­krywały koszty zastrzeżeń patentowych za gra­nicą. Na mocy tej umowy rozwiązania konstruk­cyjne zostały opatentowane w 1937 roku w Stanach Zjednoczonych pod numerem 2.083.671. Na patencie widnieje nazwisko konstruktora.

W innym dokumencie dotyczącym tego sa­mego okresu podaje się, że na patenty zwią­zane z tym wynalazkiem wydano 5964,26 zł. Suma ta prawdopodobnie dotyczyła patentów za­granicznych. W tym samym miejscu stwierdza się, że na poczet umowy patentowej wypłacono inż. Steckemu zaliczkę w wysokości 5000 zł.

W następnym okresie budżetowym, 1935– –1936, na koszty umowy z inż. Steckem Fabryka Karabinów wydała 1467,29 zł, a rok póź­niej na opłaty patentowe 1225,55 zł, co być może wiąże się ze wspomnianym już paten­tem amerykańskim, udzielonym konstruktorowi 10 sierpnia 1937 roku.

Reklama

Najnowsze czasopisma

Zobacz wszystkie
X
Facebook
Twitter
X

Dołącz do nas

X