Pod koniec XIX wieku w Norwegii opracowano nowy wzór karabinu powtarzalnego. Jego cechą szczególną był unikatowy sposób ładowania. Ponadto była to broń bardzo celna i lubiana przez użytkowników. Do jej opracowania doszło w złotej erze karabinu, kiedy powstawało wiele konstrukcji uznawanych dzisiaj za klasyczne. Był to czas wprowadzenia do użytku prochu bezdymnego. Karabin, głównie ze względu na donośność i celność oraz możliwość montażu nań bagnetu, uznawany był wówczas za uniwersalny środek walki formacji piechoty.
Twórcami karabinu, który zapoczątkował narodziny całego systemu broni strzeleckiej, wykorzystywanego przez ówczesne potęgi w wojnach kolonialnych na całym świecie, byli Norwegowie, Ole Krag i Erik Jørgensen. Broń ta oraz jej wersje pochodne weszły na uzbrojenie armii Danii (w 1889 roku), Stanów Zjednoczonych (w 1892 roku) i Norwegii (w 1894 roku). W Danii karabiny Krag-Jørgensen pozostawały w służbie do 1940, w USA do 1903 roku. W Norwegii wycofano je ze służby po II wojnie światowej.
Ole Krag, oficer armii norweskiej i dyrektor państwowej fabryki broni Våpenfabrikk w Kongsbergu (Kongsberg Våpenfabrikk), prowadził badania nad nowym uzbrojeniem strzeleckim dla armii od 1866 roku. Był on twórcą systemu zasilania w amunicję zastosowanego w karabinach Jarman M1884, Krag-Petersson. Były to konstrukcje mające klasyczne magazynki rurowe, umieszczone wewnątrzłoża, bezpośrednio pod lufą, a naboje umieszczone były jeden za drugim w przewodzie magazynka. Z oczywistych względów ładowanie broni z takim magazynkiem nie było rzeczą prostą i wpływało negatywnie na szybkostrzelność. Ponadto po każdym strzale następowało przesunięcie środka ciężkości broni. Kierownictwo armii miało więc pełną świadomość, że są to rozwiązania tymczasowe. Rozpoczęto prace nad konstrukcjami mającymi zastąpić wyżej wymienione karabiny. Do współpracy zaproszono mistrza rusznikarstwa Erika Jørgensena. Wynikiem tych prac było powstanie nowej konstrukcji magazynka o kształcie kapsuły owiniętej dookoła zamka o pojemności 10 nabojów. Magazynek ten próbowano najpierw zastosować w specjalnie przerobionym do tego celu karabinie Jarmann wz. 1884 (M1884). Dopiero później zaczęto opracowywać zupełnie nowy karabin z nowym magazynkiem. W ten sposób narodził się karabin Krag-Jørgensen.