W trzeciej dekadzie lipca sytuacja nad rzeką Chałchyn-Goł była daleka od rozstrzygnięcia. Mimo kilku prób żadna ze stron nie była w stanie wywalczyć zdecydowanej przewagi. Związek Sowiecki, który ostatecznie zdecydował się na włączenie do rozgrywki w Europie, postanowił zakończyć konflikt graniczny jednym zdecydowanym uderzeniem, kończącym na dłużej zagrożenie z tego kierunku. Na takie działanie potrzebny był jednak czas. Tymczasem druga strona nie pozostawała bierna i usiłowała mimo niewystarczających sił przejąć inicjatywę. Wydarzenia z końca lipca i początku sierpnia są tematem poniższego artykułu. Informacje o wydarzeniach z tego okresu były dotychczas pomijane w dostępnych na terenie Polski wydawnictwach rosyjskich.
Japończycy uznali wymianę ognia artyleryjskiego z godzin porannych 24 lipca za zakończoną ich sukcesem. Przyjęli, że udało się im zniszczyć cztery sowieckie baterie, a kolejne cztery poważnie uszkodzić. Cena tego sukcesu miała być jednak wysoka. Zniszczeniu uległa jedna ciężka haubica z oddziału Mishimy, z 16 dział 100 mm Takatsukasy zniszczonych została połowa. Miano też stracić jedno działo polowe Typ 90 z oddziału Miyao. Inaczej straty japońskie przedstawił Komatsubara. Według tego generała stracono trzy działa polowe, cztery górskie, 19 dział szybkostrzelnych, pięć dział piechoty, trzy przeciwlotnicze, 18 ciężkich i 44 lekkie karabiny maszynowe. Według japońskich oficerów artylerii główną trudnością w prowadzeniu ogniowych pojedynków z przeciwnikiem był brak możliwości precyzyjnego namierzenia celu. Strona sowiecka dla uniknięcia tego problemu wcześniej po wschodniej stronie Chałchyn-Goł przygotowała, a właściwie usypała z piasku sieć punktów triangulacyjnych pozwalających na bardziej precyzyjne ocenianie odległości.
24 lipca w godzinach wieczornych panowało przekonanie, że siły sowieckie na prawym brzegu mocno ucierpiały, a poniesione straty wpłynęły na znaczne obniżenie możliwości odwetowych ich artylerii.
Chociaż 24 lipca sowiecka ciężka i polowa artyleria skutecznie powstrzymywały japońską piechotę, to generał Komatsubara postanowił ponownie uderzyć w ciągu najbliższej nocy. Atak japoński w kierunku rzeki otrzymał wsparcie artylerii, która starała się ostrzeliwać mosty i ważne obiekty przeciwnika. Intensywność ognia była jednak mniejsza niż poprzedniego dnia, zużyto bowiem tylko dwie jednostki ognia. Miał na to spory wpływ padający od północy deszcz, który wstrzymał otwarcie zmasowanego ognia do 7.00. Grunt wysechł dopiero po południu.
W sektorze Mishimy 1. Pułk Artylerii dzięki współpracy z lotnictwem uzyskał możliwość koordynacji ognia, co natychmiast skutkowało neutralizacją części sowieckich dział. Przeciwnik nie pozostał dłużny i także w miarę skutecznie ostrzelał pozycje pułku, powodując straty w 1. Baterii. Zginął między innymi jej dowódca. 2. Bateria tego pułku rano przemieszczała się w kierunku rzeki. Już o 4.00 trzy japońskie haubice zajęły stanowiska ogniowe i po kolei rozpoczęły ostrzeliwanie przeciwnika. Ten natychmiast rozpoczął ogień odwetowy. O 5.20 w wyniku bezpośredniego trafienia w schron zginął dowódca batalionu i jeden żołnierz, a czterech zostało rannych.
Według japońskich danych 25 lipca 1. Bateria wystrzeliła 223 pociski burzące i 64 odłamkowe, a 2. Bateria 304 pociski burzące i 81 odłamkowych. 2. Bateria Hayashiego posuwająca się bezpośrednio za piechotą starała się wykorzystać teren do ukrycia swojej obecności. Sowieckie ciężkie haubice (152 mm) aktywne poprzedniego dnia zostały uciszone przez japońskie lotnictwo i 100 mm działa Takatsukasy. O 4.00 rano do akcji włączyły się sowieckie czołgi przez jakiś czas intensywnie ostrzeliwujące japońskie pozycje. Około 6.30 batalion Hayashiego uzyskał bezpośrednie trafienie w punkt obserwacyjny korygujący ogień sowieckich haubic 152 mm. Po godzinie sowieckie działa ponownie otworzyły ogień.
Aktywne były także działa polowe. 3. Batalion Sekiego wykrył próbę naprawy mostu. Akcję sowieckich saperów osłaniała artyleria nękająca stanowiska japońskich dział i piechoty. 9. Bateria tego batalionu ostrzeliwała sowieckich saperów pracujących przy przeprawie, a 7. Bateria uniemożliwiała ruch pojazdów na drodze prowadzącej do przeprawy.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
