Po kolejnych eksperymentach, które w latach 70. i 80. XX wieku przyniosły mieszane rezultaty, w sierpniu 1995 roku w Kolumbii reaktywowano Lotnictwo Wojsk Lądowych (Aviación Ejército). Początkowo używało kilku samolotów i śmigłowców, z których pierwsze dostarczono w 1997 roku. W ciągu następnych dwudziestu lat otrzymało dziesiątki dodatkowych śmigłowców i samolotów, w tym dużą liczbę Black Hawków przekazanych przez rząd USA. W 2010 roku Aviación Ejército zostało zreorganizowane w Dywizję Lotniczą Wsparcia Powietrznego (División de Aviación Asalto Aéreo, DAVAA).
Pomimo porozumienia pokojowego podpisanego w 2016 roku przez rząd kolumbijski i Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia, FARC) sytuacja w zakresie bezpieczeństwa w tym kraju pozostaje niepewna. Wciąż kwitnie produkcja i przemyt narkotyków, działają grupy bojowników Armii Wyzwolenia Narodowego (Ejército de Liberación Nacional, ELN), rośnie liczba dysydentów FARC oraz pojawiła się bezprecedensowa fala publicznych demonstracji i zamieszek w kilku dużych miastach. W przeciwieństwie do swojego poprzednika, Juana Manuela Santosa, urzędujący prezydent Iván Duque Márquez opowiada się za bardziej agresywnym podejściem do przeciwdziałania tym zagrożeniom, a jego administracja nadała nowy impuls trwającej kampanii wojskowej przeciwko uzbrojonym grupom bojowników i handlarzy narkotyków w całym kraju.
Siły Zbrojne Kolumbii (Fuerzas Militares de Colombia), a zwłaszcza Narodowe Wojska Lądowe (Ejército Nacional de Colombia, EJC), są dziś jedną z najbardziej zahartowanych w walce armii na świecie, z ponad siedemdziesięcioletnim doświadczeniem operacyjnym. DAVAA, na której władze w Bogocie opierają prowadzenie działań bojowych, jest jednym z najważniejszych czynników zwiększenia zdolności operacyjnych pododdziałów Wojsk Lądowych. Dysponuje największą flotą śmigłowców wojskowych w Ameryce Łacińskiej. Odegrała kluczową rolę we wszystkich większych sukcesach w wojnie przeciwko FARC, zapewniając mobilność i wsparcie z powietrza Wojskom Lądowym, co pozwala im przejąć inicjatywę i przeprowadzać śmiałe operacje przeciwko siłom partyzanckim w całej Kolumbii, nawet w gęsto zalesionych, najbardziej odległych zakątkach kraju.