W lutym 1939 roku do rąk najwyższych dowódców wojskowych trafia, opatrzone gryfem „Ściśle tajne” opracowanie, pt. „Akcja sudecka” (L.dz. 21124/II N.Tj.). Według rozdzielnika datowanego na 27 lutego i podpisanego przez płk. dypl. Smoleńskiego powyższy dokument powstał w 44 egzemplarzach, z których większość trafiła do grupy oficerów GISZ oraz Sztabu Głównego (dla wydziałów, referatów i ekspozytur zarezerwowano 19 egzemplarzy). Z zachowanego rozdzielnika wiemy, że znane współcześnie egzemplarze pochodziły z zasobów Biura Inspekcji GISZ (nr 4) oraz puli szefa Oddziału II SG (nr 27 i 40).
Liczący ponad 50 stron elaborat rozpoczyna się od słów: Po wcieleniu Austrii mogło się wydawać, że trudności związane z unifikacją tego kraju, na pewien dłuższy okres czasu położą tamę dążeniom ekspansywnym Trzeciej Rzeszy. Tymczasem kilka zaledwie tygodni po wcieleniu Austrii rozpoczęła się ostateczna rozgrywka o Sudety. Przypomnijmy, że według ocen polskiego wywiadu wojskowego, przedstawionych przez autora w poprzednim artykule pt. Armia austriacka i Anschluss oczami Wojska Polskiego 1935–1939 rząd w Berlinie stał przed koniecznością wielomiliardowych wydatków na rzecz unifikacji austriackiej gospodarki i armii z analogicznymi strukturami w Niemczech. W rzeczywistości będący już w połowie okresu realizacji niemiecki czteroletni plan gospodarczy sprawnie objął włączony do Rzeszy nowy organizm państwowy. Podporządkowany kierowanej przez Hermana Göringa specjalnej komisji przemysł austriacki znalazł się pod ścisłą kontrolą czynników wojskowych. Nadrzędnym celem przeprowadzonej fuzji organizmów gospodarczych była maksymalizacja potrzeb gospodarki wojennej.