

23 stycznia 1942 roku podjęto decyzję, że dwusilnikowe bombowce zostaną wycofane na Sumatrę i będą korzystać z lotnisk położonych na wyspie Singapur wyłącznie jako z baz wypadowych. Ostatnie Blenheimy przeleciały 27 stycznia. W tym czasie na Sumatrze były już pierwsze maszyny z 84. i 211. Sqn.
Już 16 stycznia 1942 roku w Singapurze utworzono 225. (Bomber) Group pod dowództwem Grp. Cpt. A.G. Bishopa, która została przeniesiona do Palembang na Sumatrze dwa dni później. W jej skład miały wchodzić dwa dywizjony Blenheimów Mk.IV – 84. i 211. Sqn – które miały w pełnych składach (24 maszyny każdy) przelecieć ze Środkowego Wschodu (wymienia się także liczbę 46 Blenheimów, które miały przybyć na Sumatrę) i pozostałe maszyny z Singapuru. Pierwszych sześć samolotów z 84. Sqn, prowadzonych przez Flt. Lt. J.V.C. Wyllie’ego (T2249), odleciało z Heliopolis w Egipcie 14 stycznia. Kolejnych sześć – które wiódł Sqn. Ldr. A.K. Passmore w V6133 – wystartowało do długiej drogi dzień później. 16 stycznia Heliopolis opuściło sześć Mk.IV z dowódcą jednostki Wg. Cdr. J.R. Jeudwine (V6093) na czele, a 18 stycznia ostatnich sześć poprowadził Sqn. Ldr. T. James w Z9732 (numery wszystkich maszyn i składy ich załóg są podane w tabeli). Samoloty leciały trasą Habbaniya–Shaibah–Bahrein–Sharjah–Karachi–Calcutta–Toungoo–Rangoon–Lho’nga–Medan (lub Pakan Baroe)–Palembang. W komorze bombowej umieszczono dodatkowy zbiornik paliwa na 55 galonów, a ponadto każda maszyna miała na pokładzie dwóch członków obsługi naziemnej. Reszta obsługi i „zapasowy” personel latający wyruszyli drogą morską, część dotarła też na pokładzie Liberatora Mk.II (AL574, „O”) ze No 108. Sqn RAF. Początkowo miejscem docelowym miał być Singapur, ale kiedy pierwsza grupa dotarła do Lho’nga, rozkaz uległ zmianie i samoloty skierowano do Palembang. Dwie maszyny z drugiej grupy przymusowo lądowały w północnych Indiach, dodatkowo kilka innych pozostało w różnych miejscach po drodze. Pierwsze cztery wylądowały na P.1 po południu 23 stycznia 1942 roku, dwa kolejne dzień później, 26 stycznia zaś przybyły następne trzy (jeden z tych ostatnich – Z7799 – pilotowany przez Sgt. Longmore’a – został lekko uszkodzony), a za nimi jeszcze jeden nazajutrz. Jak już wspomniano, nie wszystkie Blenheimy doleciały szczęśliwie – Plt. Off. Macdonaldowi zabrakło niewiele i musiał lądować w bagnie u ujścia rzeki Loempo, około 100 mil na północ od P.1.
Z Helwan w Egipcie 17 stycznia wyleciała również pierwsza grupa Blenheimów z 211. Sqn, prowadzona przez Wg. Cdr. R.N. Batesona (Z9649). Wkrótce po pierwszej szóstce odleciały następne trzy prowadzone przez Sqn. Ldr. K.C.V. Dundasa (Z7699), Flt. Lt. J.D. Clutterbucka (Z7521) i Flt. Lt. K. Lintona. Osiemnaście maszyn tej jednostki ostatecznie dotarło na Sumatrę (według innych danych – szesnaście).