Piloci dwóch najlepszych dywizjonów myśliwskich LeLv 24 (uzbrojony był w samoloty Brewster 229) i LeLv 34 (uzbrojenie stanowiły samoloty Bf 109G-2) w 1943 roku operowali głównie na obszarze wschodniej części Zatoki Fińskiej. Przeciwnikiem Finów w tym okresie byli wyłącznie piloci z Sił Powietrznych Floty Bałtyckiej Czerwonego Sztandaru, którzy wiosną i latem prowadzili aktywne działania w tym sektorze. Na podstawie dostępnych obecnie źródeł można dokonać przeglądu walk powietrznych Finów i określić ich rzeczywiste sukcesy w walkach z pilotami radzieckimi. Dla przejrzystości materiał został opracowany w formie kroniki bojowej.
24 stycznia 1943 roku
Tego dnia doszło do pierwszego starcia pilotów LeLv 24 z lotnikami radzieckimi. Formacją pięciu Brewsterów z 1/LeLv 24 dowodził Kapt. Jorma Sarvanto. Finowie napotkali 12 samolotów bombowych osłanianych przez 10 myśliwców. Luutn. Hans Wind zgłosił zestrzelenie I-16, który miał rozbić się w rejonie Kronsztadu. Raporty pilotów Sił Powietrznych Floty Bałtyckiej Czerwonego Sztandaru tego nie potwierdzają. Starcie dla obu stron miało zakończyć się remisem. Żadna ze stron nie poniosła strat.
Zgłoszenie LeLv 24: jeden I-16.
Potwierdzone zestrzelenia: brak.
23 lutego 1943 roku
Formacja sześciu Brewsterów (według danych radzieckich miało być ich aż 15) z 3/LeLv24 pod dowództwem Kapt. Jormy Karhnena zaatakowała na południe od wyspy Lavansaari cztery Iły-2 (Finowie zidentyfikowali je jako Pe-2) w osłonie ośmiu I-16 z 4. GIAP. Radzieccy myśliwcy zgłosili zestrzelenie czterech Fokkerów D.XXI (tak zidentyfikowano wroga), ale w rzeczywistości nie zniszczono żadnego fińskiego samolotu. Finowie zgłosili zestrzelenie aż sześciu myśliwców, udało się to jednak w przypadku tylko jednego I-16, którego pilot, porucznik Lewczenko, wyskoczył na spadochronie i przedostał się po lodzie na wyspę Seiskari. Według historyków fińskich zwycięstwo odniósł Ltm. Eero Kinnunen, który stoczył walkę na wschód od Peninsaari.
Zgłoszenie LeLv 24 – sześć I-16.
Potwierdzone zestrzelenia – jeden I-16 (autor jako potwierdzone zestrzelenie uznaje tylko maszynę zniszczoną bezpośrednio w walce – przyp. red.)
2 marca 1943 roku
Według radzieckich raportów formacja pięciu I-153 (Finowie zgłosili sześć I-153) z 71. IAP, lecąca jako osłona jednego I-16 w locie powrotnym z Kronsztadu na Lavansaari, została zaatakowana przez pięć Brewsterów z 3/LeLv 24 (dowódca: Kapt. Jorma Sarvanto). Finowie zgłosili zestrzelenie czterech Czajek. Zwycięzcami mieli być: Ylik. Emil Vesa, Kapt. Jorma Karhunen (dwa samoloty) i Ltm. Yrjo Turkka. Według meldunku pilotów radzieckich stracono tylko jeden samolot, którego pilot, mł. lejt. Grigorij Beljakow, poległ. Nieco później miało dojść do starcia pięciu Brewsterów z 1/LeLv 24 (dowódca Kapt. Jorma Sarvanto). W efekcie Luutn. Hans Wind miał zestrzelić I-16. Brak jest potwierdzenia tej straty.
Zgłoszenie LeLv 24: trzy I-153, jeden I-16.
Potwierdzone zestrzelenia: jeden I-153.
10 marca 1943 roku
Tym razem piloci 2/LeLv 24 walczyli z wrogiem uzbrojonym w nowoczesny sprzęt. Formacja siedmiu bombowców Pe-2 osłaniania przez 10 myśliwców ŁaGG-3 została zaatakowana przez osiem fińskich maszyn Brewster. Formacja została rozbita w rejonie Oranienbaum. Luutn. Aulis Lumme (BW-370) zaatakował bombowiec Pe-2 i zgłosił zestrzelenie maszyny. Dodatkowo piloci fińskich Brewsterów zgłosili zestrzelenie sześciu radzieckich myśliwców. Według Sił Powietrznych Floty Bałtyckiej Czerwonego Sztandaru w rejonie Lavansari-Sommers tylko cztery LaGG-3 z 3. GIAP walczyły z Brewsterami i Moranami, bez strat i sukcesów.
Zgłoszenia LeLv 24: jeden Pe-2, sześć Laggów-3.
Potwierdzone zestrzelenia: brak.
24 marca 1943 roku
Tego dnia pierwsze zwycięstwo na nowo otrzymanych Messerschmittach Bf 109G-2 mieli odnieść piloci LeLv 30. Najlepszy fiński as Ltm. Ilmari Juutilainen (1/LeLv 34) podczas lotu na Messerschmitcie Bf 109G-2 (MT-212) w rejonie latarni morskiej Vandlo miał ok. godz. 14.30 zaatakować bombowiec Pe-2. Fin zaatakował samolot radziecki na wysokości 2500 metrów. Po ostrzelaniu z broni pokładowej bombowiec miał rozbić się w morzu. Dokumenty Floty Bałtyckiej Czerwonego Sztandaru nie potwierdzają tej straty.
Zgłoszenia LeLv 34: jeden Pe-2.
Potwierdzone zestrzelenia: brak.
13 kwietnia 1943 roku
Messerschmitt 109G-2 (MT-216) należący do 3/LeLv 34, za sterami którego siedział Luutn. Paavo Myllylä, podjął próbę przechwycenia rozpoznawczego Pe-2 należącego do 15. ORAP. Do starcia doszło ok. 8.30 rano, 30 kilometrów na wschód od Peninsaari. Według dokumentów radzieckich maszyna została uszkodzona i radziecka załoga zdołała dotrzeć na lotnisko na wyspie Lavansaari, gdzie zdołała wylądować.
Zgłoszenia LeLv 34: jeden Pe-2.
Potwierdzone zestrzelenia: brak.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
