Kolumbijskie lotnictwo wojskowe narodziło się pod koniec 1919 roku, 15 lipca 1942 zostało przekształcone w samodzielny rodzaj sił zbrojnych, a 31 grudnia 1944 przyjęło obecną nazwę. Ogromny wpływ na rozwój Kolumbijskich Sił Powietrznych miała długoletnia wojna domowa i zarazem ograniczone finansowanie. Dziś są to jedne z najliczniejszych sił powietrznych w Ameryce Łacińskiej, ale w wielu aspektach wciąż wymagają modernizacji. Wyróżniają się niezwykłą mozaiką statków powietrznych różnego typu i przeznaczenia, co wynika zarówno z planowych zakupów, jak i darowizn otrzymanych ze Stanów Zjednoczonych i innych krajów w ramach pomocy wojskowej.
Kolumbia, oficjalnie Republika Kolumbii (hiszp. Colombia, República de Colombia), to państwo leżące w północno-zachodniej części Ameryki Południowej nad Oceanem Spokojnym i Morzem Karaibskim. Na wschodzie graniczy z Wenezuelą, na południowym wschodzie z Brazylią, na południu z Peru, na południowym zachodzie z Ekwadorem, a na północnym zachodzie z Panamą. Jest członkiem m.in. Organizacji Narodów Zjednoczonych, Organizacji Państw Amerykańskich (Organización de los Estados Americanos, OEA) i Wspólnoty Andyjskiej (Comunidad Andina, CAN). W dziedzinie obrony i bezpieczeństwa blisko współpracuje ze Stanami Zjednoczonymi, skąd otrzymuje znaczącą pomoc wojskową. Kolumbia jako pierwszy kraj Ameryki Łacińskiej od 2017 roku jest globalnym partnerem Sojuszu Północnoatlantyckiego.
Kolumbijskie Siły Powietrzne (Fuerza Aérea Colombiana, FAC) są jednym z trzech rodzajów Sił Zbrojnych Kolumbii (Fuerzas Militares de Colombia), obok Wojsk Lądowych (Ejército Nacional de Colombia) i Marynarki Wojennej (Armada Nacional de la República de Colombia). Ich misją jest obrona suwerenności, niepodległości, integralności terytorialnej kraju i porządku konstytucyjnego oraz ochrona interesów narodowych. Do głównych zadań należy: dozór, ochrona i obrona przestrzeni powietrznej, zwalczanie celów powietrznych i naziemnych, wsparcie wojsk lądowych i sił specjalnych, przewóz ludzi i ładunków, obserwacja i rozpoznanie, ewakuacja medyczna, poszukiwanie i ratownictwo. FAC mają obecnie niemal 13 tys. osób personelu i około 330 samolotów, śmigłowców, szybowców i dużych bezzałogowych statków powietrznych (BSP).
Podpisanie w 2016 roku porozumienia pokojowego pomiędzy rządem a Rewolucyjnymi Siłami Zbrojnymi Kolumbii (Fuerzas Armadas Revolucionarias de Colombia, FARC) nie rozwiązało wszystkich problemów wewnętrznych kraju. Wciąż działają grupy bojowników Armii Wyzwolenia Narodowego (Ejército de Liberación Nacional, ELN) oraz kartele narkotykowe. Walka z nimi pozostaje na czele priorytetowych zadań FAC. Siły Powietrzne prowadzą obserwację i rozpoznanie, atakują wykryte obozy rebeliantów oraz producentów i przemytników narkotyków, przechwytują samoloty przemytników, przewożą żołnierzy i sprzęt, wspierają wojska lądowe, siły specjalne i policję, ewakuują rannych i poszkodowanych.
Struktura organizacyjna
Najwyższym zwierzchnikiem i naczelnym dowódcą sił zbrojnych jest prezydent republiki, który realizuje swoje uprawnienia za pośrednictwem Ministerstwa Obrony Narodowej (Ministerio de Defensa Nacional), odpowiedzialnego za formułowanie i realizowanie polityki obronnej. Organem wykonawczym Ministerstwa odpowiedzialnym za planowanie, przygotowanie, koordynowanie i nadzorowanie działalności sił zbrojnych jest Dowództwo Generalne Sił Zbrojnych (Comando General de las Fuerzas Militares, CGFM) z kwaterą w Bogocie. Dowódcą Generalnym Sił Zbrojnych (Comandante General de las Fuerzas Militares) jest od 12 sierpnia 2022 roku General de Ejército (gen. WL) Helder Fernán Giraldo Bonilla. Podlegają mu dowódcy rodzajów sił zbrojnych.
Dowództwo Kolumbijskich Sił Powietrznych (Comando Fuerza Aérea Colombiana, COFAC) ma siedzibę w Bogocie. Dowódcą Kolumbijskich Sił Powietrznych (Comandante Fuerza Aérea Colombiana) jest od 12 sierpnia 2022 roku General del Aire (gen. SP) Luis Carlos Córdoba Avendaño. W procesie decyzyjnym wspiera go Drugie Dowództwo i Szefostwo Sztabu Głównego Kolumbijskich Sił Powietrznych (Segundo Comando y Jefatura de Estado Major Fuerza Aérea Colombiana, JEMFA), które opracowuje długofalową strategię rozwoju oraz wydaje wytyczne i rozkazy na szczeblu operacyjnym.
W skład Kolumbijskich Sił Powietrznych wchodzą:
* Trzy dowództwa operacyjne podlegające bezpośrednio JEMFA, które wydają wytyczne i rozkazy na szczeblu taktycznym oraz nadzorują ich wykonanie. Dowództwo Operacji Lotniczych i Specjalnych (Comando de Operaciones Aéreas y Especiales, COAES) odpowiada za operacje w przestrzeni powietrznej, kosmicznej i cyberprzestrzeni. W jego ramach funkcjonuje m.in. Centrum Operacji Powietrznych i Kosmicznych (Centro Operaciones Aéreas y Espaciales, COPAE). Dowództwo Wsparcia Sił (Comando de Apoyo a la Fuerza, CODAF) zapewnia wsparcie i zabezpieczenie operacji lotniczych oraz obsługę i ochronę baz. Dowództwo Rozwoju Ludzkiego (Comando de Desarrollo Humano, CODEH) zarządza rozwojem kwalifikacji personelu FAC.
* Osiem głównych jednostek operacyjnych podlegających bezpośrednio JEMFA– dowództwa lotnictwa (Comandos Aéreos).
* Cztery mniejsze jednostki operacyjne podlegające bezpośrednio JEMFA – samodzielne grupy lotnictwa (Grupos Aéreos).
* Trzy szkoły lotnicze podlegające bezpośrednio JEMFA – Wojskowa Szkoła Lotnicza (Escuela Militar de Aviación, EMAVI), Szkoła Podyplomowa Kolumbijskich Sił Powietrznych (Escuela de Postgrados de la Fuerza Aérea Colombiana, EPFAC) i Szkoła Podoficerów Kolumbijskich Sił Powietrznych (Escuela de Suboficiales de la Fuerza Aérea Colombiana, ESUFA).
* Dwie jednostki wsparcia sił podlegające bezpośrednio JEMFA – Dowództwo Lotnicze Obsługi (Comando Aéreo de Mantenimiento, CAMAN) i Baza Lotnicza Dowództwa Kolumbijskich Sił Powietrznych (Base Aérea Comando Fuerza Aérea Colombiana, BACOF).
* Trzy jednostki wsparcia personelu podlegające CODEH – Centralne Kasyno Oficerów Sił Powietrznych (Casino Central de Oficiales de la Fuerza Aérea, CLOFA), Centralne Kasyno Podoficerów Sił Powietrznych (Casino Central de Suboficiales de la Fuerza Aérea, CCSFA) oraz Więzienie i Zakład Karny o Średnim i Niskim Poziomie Bezpieczeństwa dla Członków Kolumbijskich Sił Powietrznych (Cárcel y Penitenciaria para Miembros de la Fuerza Aérea Colombiana de Media y Mínima Seguridad, CPMSCACOM-2).
* Jednostka specjalna podlegająca Szefostwu Lotniczych Operacji Specjalnych (Jefatura Operaciones Especiales Aéreas, JEOEA) funkcjonującemu w ramach COAES – Grupa Lotniczych Operacji Specjalnych (Grupo Operaciones Especiales Aéreas, GROEA).
Podstawową lotniczą jednostką organizacyjną jest grupa (grupo), która sprawuje administracyjną kontrolę nad podległymi eskadrami (escuadrones). W zależności od przeznaczenia, a nawet od wykonywanego w danym czasie zadania, eskadry mają od kilku do kilkunastu statków powietrznych, zazwyczaj różnych typów. Częstą praktyką jest bowiem wypożyczanie statków powietrznych wraz z załogami innym eskadrom (z innych dowództw i grup lotnictwa) na czas realizacji określonych zadań. Eskadry stacjonują na co dzień w 13 bazach lotniczych (bases aéreas) na terenie kraju.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
