Rozpoznawczy Delfin i ratownik
Jeśli chodzi o pozyskanie nowych okrętów wsparcia i pomocniczych, z projektów, których realizację planowano w ciągu ostatnich kilku lat, faktycznie realizowane są (lub potwierdzono ich realizację w najbliższych kilku latach) dwa. Pierwszy dotyczy budowy dwóch okrętów rozpoznania radioelektronicznego kryptonim Delfin, następcy jednostek projektu 863. Dla tego zadania Inspektorat Uzbrojenia (IU) rozpoczął w styczniu 2016 roku fazę analityczno-koncepcyjną, a w jej ramach przeprowadził dwa dialogi techniczne z potencjalnymi wykonawcami, w wyniku których zmieniono określone wcześniej wymagania operacyjne. Zgodnie z dostępnymi informacjami postępowanie w sprawie pozyskania jednostek miało się rozpocząć w bieżącym roku. Pierwszy okręt rozpoznawczy typu Delfin ma być gotowy w 2024 roku, drugi zaś trzy lata później.
Realizowany jest również projekt budowy nowego okrętu ratowniczego kryptonim Ratownik. Dla tego zadania Inspektorat Uzbrojenia rozpoczął w listopadzie 2015 roku fazę analityczno-koncepcyjną, a w jej ramach przeprowadził dialog techniczny z potencjalnymi wykonawcami. W lipcu 2017 roku zakończono fazę analityczno-koncepcyjną, a we wrześniu zainicjowano postępowanie w sprawie pozyskania jednostki i wystosowano zaproszenie do negocjacji z jednym oferentem, tj. konsorcjum Polskiej Grupy Zbrojeniowej, OBR Centrum Techniki Morskiej, PGZ Stoczni Wojennej oraz Stoczni Remontowej „Nauta” S.A. W grudniu 2017 roku podpisano umowę pomiędzy IU a konsorcjum na budowę jednego okrętu ratowniczego do końca 2022 roku oraz drugiej jednostki w ramach opcji do 2024 roku.
W 2019 roku opracowano projekt jednostki i rozpoczęto negocjacje w sprawie warunków realizacji. W kwietniu 2020 roku zamawiający odstąpił jednak od umowy z powodu przewidywanego wydłużonego procesu jej realizacji i wzrostu kosztów. W lipcu wysłano zaproszenie do negocjacji do potencjalnego wykonawcy – Polskiej Grupy Zbrojeniowej – który w październiku złożył ofertę realizacji jednostki ratowniczej w ramach konsorcjum przemysłowego z OBR Centrum Techniki Morskiej oraz PGZ Stocznią Wojenną.
Jednostka ma być zbudowana w oparciu o przygotowany wcześniej projekt. Ratownik będzie miał wyporność około 6000 ton, długość 96 m i prędkość do 16 węzłów. Wyposażenie obejmie sprzęt do prowadzenia akcji ratowniczych, w tym załóg zanurzonych okrętów podwodnych, prowadzenia prac podwodnych na różnych głębokościach, poszukiwania i wydobywania sprzętu, gaszenia pożarów czy przeciwdziałania skutkom użycia broni masowego rażenia. Okręt będzie miał lądowisko zdolne do przyjęcia śmigłowca AW101 Merlin, czyli maszyny zakupionej dla lotnictwa Marynarki Wojennej. Zgodnie z dostępnymi informacjami podpisanie umowy na budowę okrętu ratowniczego miało nastąpić w tym roku.
Sześć okrętów w 10 lat
Kolejne istotne programy okrętowe, o których mowa jest od kilku lat, obejmują budowę dla Marynarki Wojennej nowych okrętów hydrograficznych, zbiornikowca, okrętu wsparcia logistycznego czy pływających stacji demagnetyzujących, a w dłuższej perspektywie czasowej również nowych jednostek
transportowych i wspomagania prac na redach i w portach. Zgodnie z informacją wiceministra obrony narodowej Wojciecha Skurkiewicza, udzieloną na posiedzeniu Sejmowej Komisji Obrony Narodowej w marcu br., w „Planie Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych RP w latach 2021–2035” zapisano pozyskanie dwóch pływających stacji demagnetyzacyjnych kryptonim Magneto (wejście do służby w 2024 i 2030 roku), dwóch okrętów hydrograficznych kryptonim Hydrograf (wejście do służby w 2025 i 2027 roku), zbiornikowca paliwowego kryptonim Supply (2026) i okrętu wsparcia logistycznego kryptonim Bałtyk (2027). Dla wszystkich tych projektów w lipcu br. trwały fazy analityczno-koncepcyjne lub zostały zakończone, ale nie uruchomiono odpowiednich procedur pozyskania jednostek.
Holowniki dla obu baz
Na ukończeniu jest natomiast budowa sześciu holowników projektu B860 w ramach programu zabezpieczenia technicznego i prowadzenia działań ratowniczych na morzu kryptonim Holownik. Dla tego zadania IU rozpoczął w marcu 2013 roku fazę analityczno-koncepcyjną, a w jej ramach przeprowadził dialog techniczny z potencjalnymi wykonawcami. W grudniu następnego roku rozpoczęto postępowanie w sprawie pozyskania sześciu jednostek. W marcu 2016 roku wystosowano zapytania o oferty do trzech podmiotów, tj. Morskiej Stoczni Remontowej „Gryfia” S.A., stoczni Remontowa Shipbuilding oraz Stoczni Remontowej „Nauta”. Po dwukrotnym unieważnieniu postępowań (w grudniu 2016 i marcu 2017 roku) oraz unieważnieniu tego unieważnienia (w kwietniu 2017 roku) w czerwcu 2017 roku zawarto umowę na budowę sześciu holowników pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia a stocznią Remontowa Shipbuilding. Wszystkich sześć jednostek – ORP Bolko, ORP Gniewko, ORP Mieszko, ORP Semko, ORP Leszko i ORP Przemko – weszło już do służby w Marynarce Wojennej.
Modernizacje i remonty
Prowadzony jest obecnie proces modernizacyjny dwóch jednostek rozpoznawczych projektu 863. Zadanie obejmuje dostawę, montaż i integrację na okrętach ORP Hydrograf i ORP Nawigator systemów rozpoznania radioelektronicznego, systemów dowodzenia działaniami rozpoznawczymi oraz optoelektronicznych głowic obserwacyjnych. Dla tego zadania IU w maju 2016 roku rozpoczął postępowanie w sprawie realizacji modernizacji, a w grudniu następnego roku podpisał umowę z jedynym oferentem, tj. konsorcjum Gdańska Stocznia Remontowa S.A., KenBIT Sp. z o.o. i AM Technologies Sp. z o.o. Zakończenie prac na ORP Hydrograf nastąpiło w kwietniu 2020 roku. Drugi okręt, ORP Nawigator, powinien przejść analogiczną modernizację w latach 2020–2021.
Istotne dla utrzymania zdolności operacyjnych Marynarki Wojennej było ukończenie kolejnych kompleksowych remontów okrętów połączonych z modernizacją wyposażenia. W ub. roku do służby powrócił unowocześniony okręt szkolny ORP Wodnik (modernizacja stanowiska dowodzenia, wymiana części wyposażenia okrętowego), wykonawcą prac była stocznia Net Marine – Marine Power Service Sp. z o.o. Z kolei w tym roku rozpoczął służbę po modernizacji okręt wsparcia logistycznego i dowodzenia ORP Kontradmirał Xawery Czernicki (wymiana elementów układu napędowego i części wyposażenia okrętowego), prace wykonało konsorcjum PGZ Stoczni Wojennej i Stoczni Remontowej „Nauta”.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
