18 listopada francuska Agencja Innowacji Obronnych poinformowała o rozpoczęciu programu Salazar, który ma na celu pozyskanie po 2030 roku zdolności do przechwytywania obiektów kosmicznych na niskiej orbicie okołoziemskiej.
Wstępny etap prac koncepcyjnych powierzono francuskiemu start-upowi Dark. Zadanie firmy będzie polegało na zasymulowaniu, przy pomocy opracowanych przez siebie modeli cyfrowych, całego szeregu wariantów misji, które będą miały na celu przechwycenie niebezpiecznych obiektów kosmicznych poruszających się na niskiej orbicie okołoziemskiej. Optymalne rozwiązanie zaproponowane przez Dark ma skutkować opracowaniem takiego scenariusza, w którym nie tylko możliwe byłoby dokonanie unieszkodliwienia wybranego obiektu, lecz również zapewnienie utrzymania wysokiej gotowości operacyjnej systemu przechwytującego przy rozsądnych nakładach finansowych.
Rekomendowany system dostępu do przestrzeni kosmicznej powinien umożliwiać szybkie dotarcie do określonego punktu na orbicie, z pominięciem ograniczeń pogodowych oraz przy niesprzyjającym położeniu celu. Wstępnie zakłada się, że system będzie wielostopniowy, a jego ostatnim stopniem ma być zautomatyzowany moduł (pojazd kosmiczny) przeznaczony do przechwycenia niebezpiecznego obiektu. W oparciu o dostarczone przez wojsko parametry orbitalne celu firma Dark ma zaproponować najlepszy scenariusz prowadzący do skutecznego przechwycenia, biorąc również pod uwagę strategię, koszt i czas realizacji misji.
Na koniec prowadząca program Salazar francuska Agencja Innowacji Obronnych oceni potencjał środków zaproponowanych przez Dark pod kątem spełnienia wymagań dotyczących operacji na niskiej orbicie oraz przydatność zalecanego rozwiązania dla potrzeb wojskowych. Wykonana analiza umożliwi również ocenę wykonalności różnych wariantów wynoszenia ładunków w kosmos i manewrowania nimi na orbicie.
W opinii francuskich władz przestrzeń kosmiczna staje się nowym obszarem konfliktu. Wstępne prace analityczne prowadzone w ramach programu Salazar przyczynią się do oszacowania własnych możliwości reagowania na sytuacje krytyczne, do których zaliczono celowe zakłócanie prowadzonych operacji obserwacyjnych lub transmisji telekomunikacyjnych oraz inne niebezpieczne próby ingerencji we własne zasoby umieszczone w przestrzeni kosmicznej.