8 lipca personel amerykańskiego Dowództwa Operacji Specjalnych USSOCOM rozpoczął w bazie Hurlburt szkolenie na dwóch pierwszych samolotach AT-802U. Wybrana w sierpniu 2022 roku nowa platforma obserwacyjna, wywiadowcza, rozpoznawcza i szturmowa została pierwotnie opracowana do celów rolniczych. Teraz pod nazwą OA-1K Sky Warden wchodzi na wyposażenie amerykańskich sił zbrojnych.
Sky Warden został wspólnie zaoferowany w przetargu przez firmę zbrojeniową L3Harris Technologies i producenta lotniczego Air Tractor Inc. Początkowy kontrakt ma wartość 170 mln USD i dotyczy na razie dostaw tylko sześciu maszyn. Generalnie jednak cały budżet programu Armed Overwatch określono na 3 mld USD. Mialo to pozwolić na zakup do 75 samolotów, lecz z czasem liczba ta została zmniejszona do 62 egzemplarzy.
Dwa pierwsze samoloty AT-802U przeznaczone do szkolenia w bazie Hurlburt Field. Nie są to jeszcze w pełni wyposażone egzemplarze.
Pierwsze lata eksploatacji zostaną poświęcone na zapoznanie się personelu ze sprzętem, wdrożeniu odpowiednich programów szkolenia i rozwinięcia odpowiednich systemów wsparcia naziemnego, który pozwoli na bieżące dokonywanie napraw i okresowych czynności serwisowych. Ponadto samoloty zostaną poddane również wszechstronnym testom, które pozwolą na opracowanie właściwej dla nich taktyki walki. Uzyskanie wstępnej gotowości operacyjnej pierwszej jednostki lotniczej ma nastąpić w roku podatkowym 2026, a pełna gotowość operacyjna zostanie zaś osiągnięta trzy lata później.
Samolot AT-802U ma wejść na wyposażenie amerykańskich sił zbrojnych pod nazwą OA-1K Sky Warden.
Dowództwo USSOCOM od wielu lat poszukiwało niedrogiego w eksploatacji samolotu, zdolnego operować przez dłuższy czas ze słabo przygotowanych lotnisk, często oddalonych od głównych baz lotniczych. Maszyny mają służyć komandosom do bliskiego wsparcia z powietrza podczas działań nieregularnych, przeprowadzania precyzyjnych uderzeń lotniczych na ważne cele oraz zapewnienia zwiadu, obserwacji i rozpoznania (ISR). Załogi AT-802U będą również koordynować uderzenia lotnicze jako wysunięci kontrolerzy powietrzni, gdyby było potrzebne poważniejsze wsparcie ze strony odrzutowych samolotów bojowych i śmigłowców szturmowych.
AT-802U Sky Warden jest odmianą samolotu rolniczego Air Tractor AT-802, który został dostosowany do wypełniania zadań bojowych i rozpoznawczych przez firmę L3Harris.
AT-802U Sky Warden jest odmianą turbośmigłowego samolotu rolniczego Air Tractor AT-802, który został dostosowany do wypełniania zadań bojowych i rozpoznawczych. Dzięki solidnej konstrukcji i stałemu podwoziu jest zdolny do startu i lądowania na nieutwardzonych lądowiskach z ograniczoną infrastrukturą, co pozwala na rozmieszczenie tych maszyn bardzo blisko obszaru działań np. w pobliżu polowej bazy operatorów sił specjalnych.
Sky Warden jest zdolny do startu i lądowania na nieutwardzonych lądowiskach z ograniczoną infrastrukturą, w surowych warunkach klimatycznych, co pozwala na rozmieszczenie samolotu blisko obszaru działań np. w pobliżu polowej bazy operatorów sił specjalnych.
AT-802U Sky Warden ma 11 węzłów podwieszeń – po cztery pod każdym skrzydłem i trzy pod kadłubem. Łączna masa podwieszeń zewnętrznych wynosi 2700 kg. Wariant podstawowy jest oferowany z uzbrojeniem w postaci zasobników lekkich rakiet kalibru 70 mm (niekierowanych HYDRA lub kierowanych APKWS), z możliwością rozszerzenia o ciężkie pociski przeciwpancerne AGM-114 Hellfire. Ponadto możliwe jest zawieszenie zasobników strzeleckich i ćwierćtonowych bomb kierowanych GBU-12 i GBU-58. Ciekawostką jest ośmiolufowy zasobnik Common Launch Tube, który można zapełnić mikroamunicją kierowaną (np. bomby AGM-176 Griffin) lub niewielkimi bezzałogowcami klasy amunicji krążącej lub rozpoznawczymi.
Nazwa Sky Warden ma upamiętniać dwie najlepsze w swojej klasie platformy lotnicze do wsparcia operacji specjalnych. Łączy bogatą historię maszyny szturmowej Douglas A-1 Skyraider z dzisiejszym samolotem zwiadowczym Pilatus U-28, który podczas operacji bojowych używa kodu wywoławczego „Warden”
Kokpit i silnik samolotu zostały opancerzone przed pociskami z broni ręcznej, a zbiorniki zostały wyposażone w okładzinę samouszczelniającą, która pęcznieje po przestrzeleniu. Do samoobrony przed nadlatującymi rakietami służy system ostrzegawczy AN/AAR-60 oraz wyrzutniki flar i dipoli AN/ALE-47. W kokpicie zainstalowano system zarządzania misją ForceX Widow z dużym ekranem w kabinie tylnego pilota oraz system sterowania uzbrojeniem Moog Gen 3. Piloci otrzymali nahełmowe wyświetlacze Thales Scorpion, a oświetlenie kabiny jest kompatybilne z goglami noktowizyjnymi. Samolot posiada podwójne zestaw organów sterowania, aby piloci mogli się zmieniać podczas długich, ponad ośmiogodzinnych misji, choć do dyspozycji jest również trzyosiowy autopilot.
Wnętrze kabiny załogi Sky Wardena.
Zestaw czujników na AT-802U jest szybkowymienny i całkowicie przenoszony w zasobnikach na pylonach. Podstawą jest zasobnik multisensoryczny, który można skonfigurować w układzie z dwiema głowicami elektrooptycznymi np. L3 Wescam MX-15 HD i MX-20 HD. Dzięki temu zarówno pilot jak i drugi członek załogi mogą prowadzić niezależną obserwację, koncentrując się na różnych zadaniach. Druga konfiguracja obejmuje głowicę elektrooptyczną L3 Wescam MX-20 HD oraz lekki radar obserwacji ziemi Thales I-Master działający w trybach SAR/GMTI. W obu przypadkach standardowo zasobnik multisensoryczny zawiera łącze danych VORTEX. Kolejnym zintegrowanym z samolotem zasobnikiem jest RASIR (Rapid, Adaptable, Smart, Intelligence, Surveillance and Reconnaissance). Zawiera on szereg odbiorników fal radiowych, które w ramach działań SIGINT można poddać analizie, aby określić ich charakterystykę pracy do późniejszego wykorzystania lub wykorzystać przechwycone transmisje do bieżącego nasłuchu łączności nieprzyjaciela (COMINT).
Wybór możliwego do podwieszenia pod Sky Wardena uzbrojenia i wyposażenia dodatkowego.
Spośród podobnych mu maszyn Sky Warden wyróżnia potężny pakiet łączności w linii widzenia i pozahoryzontalnej. Samolot został wyposażony w wojskowe kodowane radiostacje zakresu UHF/VHF/FM, dwie radiostacje działające na otwartych kanałach do poruszania się w kontrolowanej przestrzeni cywilnej, łącze wymiany danych Link-16 oraz aż dwie anteny komunikacji satelitarnej – oddzielnie dla pasma UHF oraz Ku (w wysokiej kopule za kabiną załogi).
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
