

Niedawno amerykańska firma Lockheed Martin przedstawiła swoje podejście do przeciwdziałania zagrożeniom ze strony małych bezzałogowych systemów powietrznych.
Podczas przeprowadzonej w terenie pierwszej demonstracji został zaprezentowany wielowarstwowy i skalowalny system obronny. Został on zaprojektowany w celu wykrywania, śledzenia, identyfikowania i neutralizowania bezzałogowców. Modułowe rozwiązanie o otwartej architekturze łączy sprawdzone w walce systemy dowodzenia i konrtoli z oprogramowaniem do wykrywania i śledzenia dronów, przy wykorzystaniu algorytmów sztucznej inteligencji. Dodatkowo system jest wyposażony w optymalne kosztowo czujniki i ciągle zwiększającą się liczbą efektorów. Rozwiązanie to zostało zaprojektowane tak, aby ułatwić szybkie wdrażanie i bezproblemową integrację z innymi systemami.
W szczególności Lockheed Martin oferuje dostęp do technologii, umożliwiającej przekształcenie zebranych danych w informacje nadające się do wykorzystania operacyjnego, zapewniając elastyczność i zdolność adaptacji do dynamicznie zmieniających się zagrożeń. Oprogramowanie oparte na sztucznej inteligencji zwiększa możliwości wykrywania, śledzenia i ograniczania zagrożeń, zwiększając wydajność operatora w walce z pojedynczymi zagrożeniami, jak i rojem dronów. Rozwiązanie zostało zaprojektowane tak, aby uprościć współpracę z systemami wskazanych przez nabywcę partnerów przemysłowych, zapewniają możliwość wykorzystania najbardziej zaawansowanych technologii.

Zdjęcie przedstawia rozwiązanie Lockheed Martin w zakresie systemów przeciwdziałania bezzałogowym statkom powietrznym.
W trakcie wspomnianej próby terenowej firma Lockheed Martin i jej partnerzy z powodzeniem zaprezentowali zdolność do wykrywania, śledzenia i neutralizowania ataku małych bezzałogowych statków powietrznych, w tym pojedynczych celów, jak i nadlatujących rojów dronów.
Kluczem do sukcesu była szybka koordynacja działań, ponieważ na wykrycie, śledzenie i zneutralizowanie roju dronów potrzeba zaledwie kilku minut. Czujniki zdolne do śledzenia wielu małych, nisko latających obiektów były w stanie natychmiast komunikować się z systemem dowodzenia i kontroli, który kategoryzuje cele, a potem dopasowuje do nich odpowiednie efektory neutralizujące, zarządzając dziesiątkami przechwyceń jednocześnie.