Firma Northrop Grumman Corporation poinformowała dzisiaj o wyprodukowaniu i przekazaniu Siłom Powietrznym Stanów Zjednoczonych pierwszego nowego pocisku do zwalczania celów naziemnych Stand-in Attack Weapon (SiAW).
SiAW to broń powietrze-ziemia, która jest przeznaczona do niszczenia silnie bronionych celów wrażliwych czasowo, tj. mogących szybko zmieniać stanowisko postoju, a tym samym zniknąć z zasięgu rażenia typowych środków bojowych jak bomby szybujące i poddźwiękowe pociski manewrujące. Tymczasem SiAW charakteryzuje się wysoką prędkością naddźwiękową, aczkolwiek będzie miał krótszy zasięg niż inne rodzaje broni dystansowej, określane terminem stand-off.
W związku z tym SiAW ma być wystrzeliwany przez samolot, który będzie wlatywał w zasięg oddziaływania obrony powietrznej wroga, co wymusza zachowanie przez nosiciela charakterystyk stealth. Niezbędne są ku temu kompaktowe wymiary pocisku, który ma się zmieścić w wewnętrznych komorach uzbrojenia F-35. Zakłada się, że w przyszłości SiAW będzie również zintegrowany z bombowcem B-21.
Rządowy kontrakt o wartości 705 mln USD na opracowanie i przetestowanie SiAW firma Northrop Grumman otrzymała wrześniu 2023 r. Producent wciąż jeszcze prowadzi prace rozwojowe nad nową bronią i dopiero przystąpił do budowy w pełni funkcjonalnych prototypów, które wymagają testów. Wyprodukowany obecnie egzemplarz będzie służył do prób, które mają stwierdzić czy pocisk można bezpiecznie przenosić na podwieszeniach samolotu i prawidłowo się od niego oddziela.
Wdrożenia pocisku do regularnej służby, rozumianej jako osiągniecie wstępnej gotowości operacyjnej, zostało zaplanowane na 2026 r. Jest to bardzo ambitny harmonogram jak na nowy typ uzbrojenia, ale projektanci zdecydowali się w tym przypadku wykorzystać istniejący pocisk przeciwradarowy AARGM-ER, który również powstał w firmie Northrop Grumman i jest już integrowany z F-35. Zachowano przy tym napęd, kształt i wymiary poprzednika, dokonując jedynie zmian w wyposażeniu wewnętrznym, w tym głowicy śledzącej oraz systemie nawigacji.
Zmiana wewnętrznej architektury służy rozszerzeniu katalogu celów, bowiem AARGM-ER jest wykorzystywany wyłącznie do niszczenia radarów obrony powietrznej wroga, więc jego podstawowa zasada działania opiera się locie w kierunku określonego źródła emisji elektromagnetycznej. Z kolei SiAW będzie miał szersze zastosowanie i uzyska zdolność do niszczenia też innych elementów zintegrowanego systemu obrony powietrznej, jak wyrzutnie, kabiny dowodzenia itp. Poza tym zestaw potencjalnych celów obejmie mobilne wyrzutnie rakiet balistycznych i manewrujących, systemy walki radioelektronicznej, a nawet jednostki pływające.