Modernizacja Sił Zbrojnych RP w zakresie pozyskiwania bezzałogowych statków powietrznych objęła odebranie połowy z zamówionych tureckich Bayraktarów TB2 i dwóch wyleasingowanych amerykańskich MQ-9A Reaper, a także pierwszych elementów systemu Gladius. Trwają prace nad rodzimym systemem klasy taktycznej krótkiego zasięgu pk. Orlik
Bayraktary TB2
Siły Zbrojne RP otrzymały już dwa z czterech zestawów bezzałogowych systemów bojowych Bayraktar TB2, które zostały zakupione w maju 2021 roku w ramach pilnej potrzeby operacyjnej i trafiły do 12. Bazy Bezzałogowych Statków Powietrznych w Mirosławcu. Trzeci zestaw ma przybyć do kraju w październiku, a czwarty do końca kwietnia 2024 roku. Łącznie będą to 24 platformy powietrzne, po sześć w każdym zestawie. Aparaty w polskiej konfiguracji otrzymują dodatkowe środki łączności i identyfikacji oraz wyprodukowane w naszym kraju odbiorniki sygnału nawigacji satelitarnej Hertz HGPST- -UAV. W miejsce głowicy optoelektronicznej Wescam MX-15 są montowane zamiennie włoskie radary Leonardo Osprey 30. Umowa obejmuje dostawę naprowadzanych laserowo kierowanych bomb szybujących MAM-L i MAM-C, aczkolwiek Turcy oferują już nowsze typy amunicji, w tym miniaturowe pociski manewrujące.
W kraju są już dwa zestawy bezzałogowców bojowych Bayraktar TB2, które zawierają łącznie 12 aparatów.
MQ-9 Reaper
W luteym ub. roku Agencja Uzbrojenia poinformowała, że w związku z rozwojem sytuacji na wschodniej granicy Rzeczypospolitej Polskiej wybrano do pozyskania bez przetargu amerykańskie bezzałogowce MQ-9 klasy MALE (Medium Altitude, Long Endurance). Docelowo mają być to aparaty w wersji MQ-9B Sky Guardian, a zatem będącej dopiero od niedawna w produkcji. Mimo faktu, że zakup jest realizowany w trybie pilnej potrzeby operacyjnej, do końca lipca br. nie doszło do finalizacji rozmów i podpisania umowy. Obecnie przewiduje się, że MQ-9B zaczną trafiać na uzbrojenie od 2025 roku.
Zamiast tego w październiku 2022 roku w ramach pilnej potrzeby operacyjnej została zawarta umowa z amerykańską firmą General Atomics Aeronautical Systems, Inc. dotycząca leasingu przez Polskę dwóch BSP MQ-9A Reaper. Obie maszyny osiągnęły już gotowość operacyjną. MQ-9A umożliwiają pozyskiwanie danych w zakresie rozpoznania obrazowego (IMINT) poprzez wykorzystanie głowic optoelektronicznych oraz w zakresie rozpoznania radioelektronicznego (SIGINT). Z opublikowanych zdjęć wynika, że Polska dysponuje Reaperami w wersji MQ-9A Extended Range (ER), czyli o wydłużonym zasięgu. Jeśli chodzi o standard wyposażenia elektronicznego, to – sądząc po rozmieszczeniu zewnętrznych anten – nie odbiega on znacząco od najnowszego wariantu MQ-9A Block 5.
Pozaplanowy zakup MQ-9 oznacza, że teoretycznie nadal aktualna pozostaje sprawa pozyskania w przyszłości w ramach programu pk. Zefir bezzałogowców klasy operacyjnej MALE. Do niedawna przewidywano zakup w sumie czterech zestawów, każdy z trzema aparatami.
Użytkowane przez Polskę na zasadach leasingu dwa BSP MQ-9A Reaper.
Bezzałogowy Orlik
Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 wciąż pracują nad realizacją umowy z listopada 2018 roku na dostawę bezzałogowych systemów powietrznych klasy taktycznej krótkiego zasięgu pk. Orlik. Umowa dotyczy zakupu ośmiu zestawów po pięć platform powietrznych PGZ-19R w zamówieniu podstawowym oraz czterech zestawów w opcji. Dostawy przewidziano na lata 2021–2026, lecz pierwszy z tych terminów nie został dotrzymany i obecnie planuje się, że pierwszy zestaw będzie gotowy najwcześniej w bieżącym roku. Powodem opóźnienia są zmiany wprowadzane w konstrukcji aparatu, które pozwolą na spełnienie wymagań operacyjnych.
Skonstruowany przez Wojskowe Zakłady Lotnicze Nr 2 i PIT-Radwar taktyczny bezzałogowiec rozpoznawczy PGZ-19RA.
Gladius od WB
Pierwsza umowa na dostawę bezzałogowych systemów poszukiwawczo-uderzeniowych Gladius została zawarta pomiędzy Agencją Uzbrojenia a spółką WB Electronics w maju 2022 roku. Ogółem zamówienie obejmuje cztery baterie takich systemów wraz z usługami szkolenia i wsparcia logistycznego. Moduł baterii obejmuje wyrzutnie, wozy dowodzenia, transportery amunicji i wsparcia technicznego, kilkadziesiąt aparatów rozpoznawczo-reltanslacjanych FT-5 oraz zapas kilkuset bezzałogowców uderzeniowych Gladius o zasięgu oddziaływania do 100 km.
Z kolei we wrześniu ub. roku spółka WB Electronic otrzymała zlecenie na realizację w latach 2022–2026 pracy rozwojowej polegającej na opracowaniu bezzałogowego aparatu poszukiwawczo-uderzeniowego Gladius-2. Nowe aparaty wejdą w skład zamówionych w maju 2022 roku czterech modułów bateryjnych. W ramach tego programu zostaną więc opracowane nowe typy bezzałogowców, których zasięg będzie znacznie przekraczał 100 km. Będą one przeznaczone do niszczenia wysokowartościowych celów, np. stanowisk dowodzenia i elementów obrony przeciwlotniczej.
Aerostaty Barbara
W maju br. Ministerstwo Obrony Narodowej poinformowało o wysłaniu do Stanów Zjednoczonych zapytania ofertowego w sprawie możliwości nabycia czterech aerostatów rozpoznawczych. Potrzeba zakupu statków powietrznych tego rodzaju była zapisana w Planie Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych w ramach programu pk. Barbara. Prace analityczne w tym zakresie były prowadzone co najmniej od 2018 roku. W czerwcu ub. roku rozpoczęto pewne działania związane z zaprojektowanie infrastruktury dla pierwszego posterunku dla tych aparatów, łącznie mają być zbudowane cztery posterunki zlokalizowane w pobliżu m. Iława, Ełk, Siedlce, Nisko. Ponieważ chodzi o pozyskanie zdolności do ciągłego radiolokacyjnego dozoru przestrzeni powietrznej, zakup będzie dotyczył zakotwiczonych do ziemi aerostatów dozorowych. Jest to klasa specjalnie przeznaczona do zastosowań związanych z dozorem ze względu na duży udźwig ładunku użytecznego i wysokość operacyjną. Aerostaty tego rodzaju są bezzałogowe, a więc zdolne do długotrwałego przebywania w powietrzu, nawet do 30 dni. Głównym sensorem jest radar dalekiego zasięgu, który jest szczególnie przydatny do wykrywania w promieniu kilkuset kilometrów nisko latających obiektów, w tym lekkich samolotów, bezzałogowców i pocisków manewrujących. Ponadto wyposażenie dodatkowe może stanowić sprzęt telekomunikacyjny, a także systemy rozpoznania elektronicznego (COMINT/ELINT). Dzięki szerszemu horyzontowi obserwacji wyniesione wysoko w górę sensory mają większy zasięg i dobre pokrycie terenu.
Aerostaty pozyskane w ramach programu pk. Barbara będą uzupełnieniem dla zakupionych już samolotów dozoru radiolokacyjnego Saab 340 AEW.
Zgodnie z dostępnymi informacjami pierwsze posterunku z aerostatami miałyby powstać do 14 miesięcy od momentu podpisania umowy, zaś wstępną gotowość operacyjną (IOC) radar ma osiągnąć przed 2025 rokiem, co oznacza, że decyzja o wyborze i zakupie systemów powinna zapaść w 2023 roku. Wśród zainteresowanych dostawców aerostatów Barbara wymienia się m.in. Lockheed Martin, Textron czy Northrop Grumman.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
