11 maja, podczas przemówienia w parlamencie, sekretarz obrony Ben Wallace oficjalnie potwierdził, że Wielka Brytania przekazuje Ukrainie pociski manewrujące Storm Shadow.
Wstępnie zapowiedzi przekazania do dyspozycji władz w Kijowie nowej broni dalekiego zasięgu pojawiły 18 lutego, podczas konferencji na temat bezpieczeństwa w Monachium. Wówczas brytyjski premier Rishi Sunak ogłosił, że jego kraj będzie pierwszym, który przekaże Ukrainie uzbrojenie tej klasy, lecz nie podał konkretnego typu pocisku. Według niepotwierdzonych doniesień Storm Shadow miały zostać zintegrowane z ukraińskimi samolotami uderzeniowymi Su-24M. Nazwa tej maszyny nie padła jednak w przemówieniu sekretarza Wallace’a, który na temat integracji Storm Shadow z ukraińskim samolotem powiedział:
“Nie jest łatwo wziąć brytyjsko-francuską rakietę i umieścić ją w byłym sowieckim lub rosyjskim samolocie. To był jeden z powodów, dla których sprawdzaliśmy, czy jest to technicznie wykonalne. Chciałbym złożyć hołd nie tylko naszym naukowcom i technikom, którzy wykonali niesamowitą pracę nie tylko z tą zdolnością – ale też innym naukowcom z całej Europy, którym udało się zintegrować zachodnią broń z rosyjskim sprzętem. Zajęło to dużo czasu, częściowo ze względu na wykonalność techniczną. Efektywne wykorzystanie systemu uzbrojenia piątej lub czwartej generacji i umieszczenie go czasami w samolocie trzeciej lub drugiej generacji nie jest łatwe i jeszcze zobaczymy [czy zadziała -przyp. red.]. Nie zamierzam komentować, kiedy spodziewamy się ich użycia, ale póki co nie zostały one jeszcze przetestowane i wkrótce się dowiemy, być może w ciągu najbliższych tygodni lub miesięcy – dowiemy się, w jakim stopniu to zadziałało, ale to wymaga czasu.”
Pocisk manewrujący Storm Shadow powstał w ramach friancusko-niemieckiego programu na broń lotniczą o dużym zasięgu, która umożliwiałaby atak spoza obszaru rażenia najwyższych warstw obrony przeciwlotniczej przeciwnika. Koncepcję skrzydlatego pocisku z napędem turboodrzutowym o nazwie APACHE (Arme Propusée A Charges Ejectables) ówczesna firma Matra opracowała w 1983 roku. W 1986 roku rozpoczęto próby w locie, lecz dwa lata później Niemcy podjęły decyzję o wycofaniu się z programu. Na tym etapie APACHE miał zasięg tylko 140 km, ale pocisk oprócz pojedynczej głowicy bojowej mógł być też wypełniony różnego rodzaju ładunkami kasetowymi. Do nawigacji wykorzystano system bezwładnościowy INS z korektą satelitarną GPS oraz oparty na radiowysokościomierzu układ Terrain Profile Matching, który dopasowuje trasę lotu do zapisanej w pamięci rzeźby terenu. W rejonie celu aktywowany jest sensor podczerwieni, który automatycznie identyfikuje charakterystyczne cechy zaprogramowanego do zniszczenia obiektu i precyzyjnie naprowadza na niego broń.
Dalszy rozwój APACHE poszedł w kierunku jednolitej głowicy burzącej o masie 400 kg (przy całkowitej masie pocisku 1300 kg) i zwiększenia zasięgu do około 560 km. Ta wersja początkowo nosiła nazwę APACHE-C, ale po przyjęciu pocisku do francuskiego uzbrojenia nazwę zmieniono na SCALP-EG (Systéme de Croisiére conventional Autonone tongue Portée de Precision Emploi General).
Przyjęty do służby w 2004 roku brytyjski pocisk Storm Shadow jest praktycznie identyczny z odmianą francuską, lecz został dostosowany do użycia z samolotów Panavia Tornado (obecnie wycofanych ze służby) i Eurofighter Typhoon. Na eksport produkuje się również odmianę SCALP-a z zasięgiem skróconym do 250 km. Nie ma na razie jednoznacznego potwierdzenia, jaki zasięg ma wersja przekazana Ukrainie.