

W nocy z 18 na 19 lipca wojska rosyjskie ponownie dokonały zmasowanego ataku powietrznego przeciwko Ukrainie. Tym razem po raz kolejny zmieniono taktykę ataku i zamiast skoncentrowanego uderzenia na pojedyncze miasto postanowiono zaatakować kilka dużych miejscowości.
Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej wystrzeliły łącznie 379 środków napadu powietrznego:
- 344 bezzałogowych statków powietrznych, w tym około 200 to uderzeniowe Szahidy a resztę stanowiły dronowe wabiki różnych typów;
- 12 pocisków balistycznymi Iskander-M/KN-23;
8 lądowych pocisków manewrujących Iskander-K; - 15 lotniczych pocisków manewrujących Ch-101 wystrzelonych przez bombowce strategiczne.
Według ukraińskich danych, do godziny 10.00 obrona przeciwlotnicza zestrzeliła 208 celów powietrznych:
- 185 bezzałogowych statków powietrznych – przeważnie typu Szahid;
- 7 pocisków balistycznych Iskander-M/KN-23;
- 7 pocisków manewrujących Iskander-K;
- 9 pocisków manewrujących Ch-101.

Deklarowane sukcesy ukraińskiej obrony w zwalczaniu rosyjskich środków napadu powietrznego w nocy z 18 na 19 lipca 2025 r.
Ponadto 7 pocisków manewrujących i 129 dronów-wabików spadło w ternie przygodnym lub zostało zneutralizowanych przez systemy walki radioelektroniczne
Swoje cele osiągnęło natomiast 5 pocisków balistycznych oraz 30 dronów, które uderzyły w 12 miejscach. Odnotowano także upadek zestrzelonych obiektów w 7 miejscach, gdzie również doszło do wyrządzenia szkód. Głównymi celami rosyjskich ataków były Kijów, Odessa, Szostka i Pawłograd, Żytomierz i Dniepr. Dwa pociski balistyczny wystrzelono przeciwko Połtawie. Bombardowany był również Charków.

Mapa obrazująca przybliżony przebieg rosyjskiego ataku przeciwko Ukrainie w nocy z 18 na 19 lipca 2025 r.
Nie żyje „Duch Południa”
Podczas odpierania zmasowanego ataku rosyjskich Szahidów na lotnisko Szkolnyj pod Odessą, poległ ukraiński pułkownik Konstantin Oborin, pseudonim „Kamikaze”. To właśnie on, wraz starszym sierżantem Romanem Kucenko (również poległym tej nocy), pilotował szkolny samolot aeroklubowy Jak-52, używany do polowań na rosyjskie drony w rejonie Mikołajowa i Odessy. Był przez to nazywany również „Duchem Południa”.
Konstantin Oborin służył niegdyś w Armii Radzieckiej i walczył w Afganistanie. Po rozpadzie ZSRR pozostał w Siłach Zbrojnych Ukrainy. W 2022 roku był już na emeryturze i zajmował się kierowaniem odeskim aeroklubem, ale po rosyjskiej inwazji ponownie wstąpił do armii. Mężczyzna w chwili śmierci miał 63 lata. Wykonał 2500 skoków spadochronowych i posiadał uprawnienia instruktora pilotażu. Informację na swoim koncie telegramowym potwierdził mer Odessy, Giennadij Truchanow.
Dzięki sukcesom załogi Konstantina Oborina akcja polowania na rosyjskie drony za pomocą lekkich samolotów prywatnych i aeroklubowych rozpowszechniła się na całe siły zbrojne. 11 czerwca 2025 r. Rada Ministrów Ukrainy przyjęła uchwałę o uruchomieniu pilotażowego projektu polegającego na tworzeniu Grup Obrony Przeciwlotniczej GPZ (груп протиповітряного захисту, ГПЗ) w oparciu o formacje ochotnicze. Po raz pierwszy państwo oficjalnie zezwoliło na użycie prywatnych załogowych statków powietrznych i cywilnych bezzałogowych statków powietrznych w ramach wojskowego systemu obrony.
GPZ są tworzone z ochotników, którzy nie podlegają mobilizacji, ale przeszli odpowiednie szkolenie. Ich głównym zadaniem jest wykrywanie, śledzenie i niszczenie zagrożeń powietrznych, głównie wrogich dronów uderzeniowych i rozpoznawczych. Projekt jest realizowany przez Ministerstwo Obrony Narodowej wspólnie z Ministerstwem Cyfryzacji za zgodą Kwatery Głównej Naczelnego Dowódcy. Grupy mają działać na zasadzie terytorialnej i są organizacyjnie (logistycznie) podporządkowane lokalnym dowódcom Wojsk Obrony Terytorialnej, a operacyjnie będą działać w ramach obrony powietrznej i podlegać rozkazom Sił Powietrznych Sił Zbrojnych Ukrainy.















