W 1941 roku, kiedy wybuchła wojna na Pacyfiku, Ise i Hyuga były okrętami już w znacznym stopniu przestarzałymi. Japońskie dowództwo było tego świadomie, dlatego okręty te w działaniach morskich na Pacyfiku wykonywały zadania pomocnicze. W 1943 roku obie jednostki wraz z pancernikami Fuso i Yamashiro wchodziły w skład 2. Dywizjonu Pancerników wiceadmirała Shiro Takasu. od 1 maja 1944 roku zmieniły przydział i weszły w skład przeorganizowanego 4. Dywizjonu Lotniskowców dowodzonego przez kontradm. Matsudę Chiaki. W chwili zakończenia wojny obie jednostki były uszkodzone. W 1946 roku rozpoczęto ich złomowanie, które zakończono w 1947 roku.
Historia operacyjna pancernika Ise
Pancernik Ise wszedł do służby 15 grudnia 1917 roku, a jego pierwszym dowódcą 1 grudnia mianowany został kmdr Yoshima Akizawa. Pancernik przydzielony został do 1. Dywizjonu Pancerników Pierwszej Floty i operował w jego składzie w latach 1917–1918. Równo rok po objęciu dowodzenia pancernikiem pokład opuścił pierwszy dowódca, a na jego miejsce przyszedł kmdr Shozo Kuwashima. Po upływie niemal kolejnego roku na jego miejscu pojawił się kmdr Hiroshi Furukawa. 29 sierpnia 1920 roku Ise wyruszył w pierwszy ze swoich licznych patroli na wodach północnych u wybrzeży Syberii, gdzie miał za zadanie wspierać siły japońskie oraz wojska ententy w czasie rosyjskiej wojny domowej. 20 listopada kolejnego roku nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku dowódcy, na miejsce kmdr. Furukawy przyszedł kmdr Hisashi Yokoo, którego jednak już 1 grudnia zastąpił kmdr Naotaro Nagasawa.
12 kwietnia 1922 roku podczas postoju w bazie w Yokohama na pokładzie pancernika pojawiła się delegacja brytyjska z księciem Walii (przyszłym królem Edwardem VIII), któremu towarzyszył jego kuzyn, przyszły lord Mountbatten. 1 grudnia ponownie nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy pancernika: stał się nim kmdr Norikazu Kanna. Pod jego dowództwem w 1923 roku załoga Isego udzielała pomocy poszkodowanym w wielkim trzęsieniu ziemi w prowincji Kanto. Kolejne lata to służba szkolna i uczestnictwo w ćwiczeniach floty, a w międzyczasie okręt przechodził dwuetapową modernizację: w latach 1928–1929 i w 1931–1932. Rejsy szkolne oraz ćwiczenia odbywał on głównie u wybrzeży Chin. W czasie ćwiczeń artyleryjskich 10 sierpnia 1926 roku artylerzyści pancernika zatopili stary niszczyciel Yayoi, który był okrętem celem. 15 listopada 1933 roku Ise stał się okrętem szkolnym. 15 czerwca 1934 roku część jego załogi uczestniczyła w pogrzebie państwowym sławnego admirała Heihachiro Togo, zwycięzcy bitwy pod Cuszimą z maja 1905 roku, którego Japończycy darzyli wielkim szacunkiem.
Zaledwie po trzech kolejnych latach służby Ise ponownie trafił do doku stoczni Arsenału Kure, gdzie rozpoczęto drugą modernizację, a właściwie kompletną jego rekonstrukcję, która miała miejsce w stoczni Kure pomiędzy 1 sierpnia 1935 a 23 marca 1937 roku. 9 kwietnia 1938 roku, po zakończeniu prób morskich, pancernik rozpoczął pierwszy ze swoich patroli u południowych wybrzeży Chin w czasie trwania drugiej wojny japońsko-chińskiej. 15 listopada 1940 roku został on przeniesiony do 2. Dywizjonu Pancerników Pierwszej Floty, stając się 15 listopada 1941 roku okrętem flagowym. Wcześniej, 25 września 1941 roku, nowym dowódcą okrętu został kmdr Isamu Takeda.
Kiedy japońskie lotniskowce wiceadm. Nagumy wyruszyły, aby zaatakować 8 grudnia (7 grudnia czasu hawajskiego) amerykańską bazę floty na Hawajach w Pearl Harbor, 2. Dywizjon Pancerników, wzmocniony przez Nagatę i Mutsu (towarzyszył im lotniskowiec Hosho), opuścił kotwicowisko na wodach Hashirajima i skierował się na wyspy Bonin, aby stanowić dalekie wsparcie sił Nagumy. Okręty odwołano po ataku na Pearl Harbor sześć dni później i skierowano z powrotem do bazy. Pancernik Ise skierowany został do doku Arsenału Marynarki w Kure na przegląd i niewielki remont. 18 kwietnia 1942 roku, po nalocie Amerykanów na Tokio i inne miasta japońskie (sławny rajd bombowców B-25 startujących z pokładu lotniskowca Hornet pod dowództwem pułkownika Doolitle), Ise oraz inne okręty wysłano w morze w poszukiwaniu amerykańskich okrętów, bezowocnie jednak. 11 maja na pancerniku Ise miał miejsce wypadek, w wyniku którego zalana została maszynownia nr 2. Okręt musiał wejść do doku na remont, w czasie którego zainstalowano na nim jako na jednym z pierwszych japońskich okrętów eksperymentalny zestaw radarowy wczesnego ostrzegania Typ 21. Niebawem jednak został on usunięty z pancernika jako nieprzydatny.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
