Szarża pod Husynnem z 24 września 1939 roku jest jedną z kilkunastu szarż kampanii wrześniowej i do tego uznawaną za najciekawszą, bo jedyną przeprowadzoną przez kawalerię Wojska Polskiego wspólnie z konną Policją Państwową przeciwko oddziałom Armii Czerwonej. Od początku jednak pojawiały się wątpliwości co do jej przebiegu. Krytyczna analiza źródeł oraz docieranie do kolejnych relacji rzuca jednak nowe światło na szarżę i cały bój pod Husynnem.
Nim jednak czytelnik uzna, że autor pragnie zniszczyć pamięć o żołnierzach września – zaznaczam, że niniejszy artykuł ma na celu przywrócenie pamięci o prawdziwej bitwie pod Husynnem i o prawdziwych jej bohaterach. Nie możemy bowiem uznawać ślepo za potwierdzony przebieg bitwy oparty o budzącą od lat wątpliwości relację, podczas gdy całkowicie pomijamy prawdziwą historię i pamięć o tych żołnierzach, którzy w niej przelali krew i zapłacili najwyższą cenę. Nie możemy także pominąć tych, którzy dostali się do sowieckiej niewoli i zostali zamordowali.
Husynne do dziś rozpala wyobraźnię osób żywo zainteresowanych historią oręża polskiego. Szarżę ułanów ramię w ramię z policjantami opisał w swojej relacji kpr. pchor. Włodzimierz Rzeczycki. Trzeba przyznać, że odmalowany przez Rzeczyckiego widok szarżujących wspólnie policjantów w granatowych mundurach z hełmami udekorowanymi piórami wydaje się żywo wyciągnięty z obrazów historii napoleońskiej jazdy polskiej z XIX wieku. Obok szarży pod Wólką Węglową i Krojantami to ta pod Husynnem jako jedna z ostatnich dużych szarż wydaje się cieszyć dość dużą popularnością.
Pojawia się jednak nurtujące pytanie: Co naprawdę wiemy o szarży pod Husynnem?
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
