Gdy we wrześniu 1939 roku wojska niemieckie zaatakowały Polskę, armia fińska dysponowała dwoma pododdziałami pancernymi. Samodzielna Kompania Pancerna (Erillinen Panssarikomppania – Er.Pans.K) wyposażona była w czołgi Vickers 6-Ton, a Samodzielny Szwadron Pancerny (Erillinen Panssarieskadroona – Er.Pans.Esk.), dysponował dwoma czołgami Renault FT i samochodem pancernym Landsverk L182. W latach 30. zarówno w Ministerstwie Obrony, jak i sztabie generalnym trwały dyskusje dotyczące rozwoju sił pancernych. W 1937 roku przeważył pogląd, aby utworzyć brygadę szybką na bazie pododdziałów czołgów i kawalerii (istniały dwa pulki kawalerii). Ostatecznie do tego nie doszło. 12 i 14 września 1939 roku do Hämeelinny, gdzie stacjonowała Er.Pans.K., zaczęli przybywać rezerwiści powołani rozkazem ministra obrony. Początkowo szkoleniem objęto tylko tych, którzy wyrazili na nie zgodę, ale już 8 października wydano specjalny rozkaz powołujący wszystkich rezerwistów na dodatkowe ćwiczenia. W ten sposób Finowie starali się ukryć faktyczną mobilizację armii.
Samodzielna Kompania Pancerna wystawiła cztery kompanie pancerne oraz kompanię przeciwpancerną. 1. Panssarikomppania dowodzona była przez kpt. A. Lumme, a dowódcą 2. Kompanii był kpt. L. Nordling. Obie kompanie wyposażone były w wysłużone czołgi Renault FT, łącznie dysponowano 20 wozami, wśród których 11 było uzbrojonych w armatę Puteaux SA-18 kalibru 37 mm L/21, a dziewięć w karabin maszynowy M/09-31 kalibru 7,62 mm (po 14 wozów w kompanii). Stacjonowały w Luolja. 3. Kompania została rozmieszczona w Myllymäki, dowódcą został por. K. Reunanen. 1 listopada kompania została przeniesiona do Hämeelinny, a na dowódcę mianowany został rtm. Y.O. Luntinen (większość personelu stanowili kawalerzyści). Otrzymała trzy nieuzbrojone czołgi Vickers 6-Ton. 4. Kompania, której dowódcą był por. Oiva Heinonen, stacjonowała w Vuorela i dysonowała 13 wozami Vickers. Kompania przeciwpancerna (Ps.T-K.) dowodzona przez por. L. Heikkilä stacjonowała w Poltinaho. 7 listopada została przemianowana na 5. Kompanię, a dowództwo objął por. V. Nousiainen.