Podczas działalności bojowej niemieckiej grupy I./JG 21 nad Polską we wrześniu 1939 roku, a konkretnie przygotowaniu jednostki do lotu nad Warszawę oraz udziału pilotów dwóch eskadr tej grupy w bitwie nad Legionowem, która była jednym z kilku największych starć lotniczego września 1939 roku, Niemcy zestrzelili i poważniej uszkodzili od sześciu do ośmiu polskich myśliwców, tracąc pięć Messerschmittów.
15 lipca 1939 na lotnisku Jesau została sformowana grupa I./JG 21. Część jej personelu pochodziła z I./JG 1. Pod koniec sierpnia podlegała Luftflotte 1, a w jej ramach Luftgaukommando I w Kӧnigsbergu. Tuż przed wybuchem wojny przeleciała na lotnisko Gutenfeld. Dowódcą jednostki był Major Martin Mettig, a w jej skład wchodziły trzy eskadry – 1. dowodził Oblt. Gűnther Scholz, 2. Oblt. Leo Eggers, Oblt. Georg Schneider. Na wyposażeniu grupy było 39 Messerschmittów Bf 109D-1, dość wyeksploatowane, w których stosunkowo często dochodziło do awarii silników.
Ostatnie dni sierpnia oraz zadania stojące przed Jagdgruppe opisał Maj. Martin Mettig:
Z uwagi na sytuację polityczną, która szybko stawała się coraz poważniejsza, odwołano obchody rocznicy bitwy pod Tanennbergiem. Zamiast świętować, w poniedziałek 28 sierpnia 1939 roku od godziny 04.00 grupa znalazła się w pogotowiu bojowym i gotowa do startu na skraju lądowiska Gutenfeld oczekiwała na pojawienie się polskich samolotów rozpoznawczych. Około godziny 18.00 dzień 31 sierpnia przerwał rozkaz operacyjny informujący o akcji na Warszawę 1 września 1939 roku o godzinie 04.30. O ile przez cały czas od powstania grupy panowała wyłącznie najlepsza, przepiękna słoneczna pogoda, to tego ranka [1 września – przyp.aut.] po raz pierwszy, ku zmartwieniu wszystkich, pojawiła się gęsta, nisko wisząca nad ziemią mgła. Nie mogliśmy wystartować. Dopiero późnym popołudniem zrobiło się lepiej.