Pierwszą jednostką US Navy, która w październiku 1940 roku otrzymała maszyny PBM-1, była eskadra patrolowa (patrol squadron) VP-55 w NAS Norfolk w Wirginii. W grudniu PBM-1 trafiły do stacjonującej w tej samej bazie VP-56. Po zakończeniu szkolenia obie eskadry rozpoczęły wykonywanie lotów patrolowych nad Atlantykiem w ramach tzw. patrolu neutralności (Neutrality Patrol). Wkrótce ich zadaniem stała się eskorta konwojów idących z USA do Wielkiej Brytanii. Aby objąć zasięgiem większy obszar północnego Atlantyku, 15 maja 1941 roku US Navy utworzyła wysuniętą bazę operacyjną w Argentii na Nowej Fundlandii. Operujące z niej eskadry patrolowe – w tym VP-55 – weszły w skład utworzonego 1 marca 1941 roku Patrol Wing, Support Force. 1 lipca skrzydło przemianowano na Patrol Wing 7, a VP-55 na VP-74. Pozostająca w Norfolk VP-56 zmieniła nazwę na Operational Training Squadron (OTS), a 1 sierpnia na Transition Training Squadron Atlantic (TTSA, potem TTSL).
Od sierpnia 1941 roku VP-74 operowała z Reykjaviku na Islandii, po czym w styczniu 1942 roku przeniosła się na Darrell’s Island na Bermudach. 30 czerwca PBM-1 (nr taktyczny: 74-P-1), pilotowany przez LT Richarda E. Schredera, zatopił bombami głębinowymi na zachód od Bermudów niemiecki okręt podwodny U-158. Był to piąty okręt podwodny zatopiony przez Amerykanów, trzeci przez samolot US Navy i pierwszy przez łódź latającą. Oprócz niego Marinery zatopiły jeszcze dziewięć U-Bootów, wszystkie w 1943 roku na Atlantyku: 17 maja na południe od Recife w Brazylii U-128 (dwa PBM-3C z VP-74 i dwa niszczyciele), 15 lipca na południe od Haiti U-759 (PBM-3C z VP-32), 19 lipca na południowy wschód od São Francisco do Sul w Brazylii U-513 (PBM-3C z VP-74), 26 lipca na wschód od Jamajki U-359 (PBM-3C z VP-32), 28 lipca na południe od Haiti U-159 (PBM-3C z VP-32), 31 lipca na wschód od Rio de Janeiro U-199 (PBM-3C z VP-74 oraz PBY Catalina i Lockheed Hudson sił powietrznych Brazylii), 3 sierpnia na północny wschód od Trynidadu U-572 (PBM-3S z VP-205), 6 sierpnia na południowy wschód od Curaçao U-615 (pięć PBM-3S z VP-204 i VP-205 oraz Lockheed PV Ventura z VB-130) i 27 września na wschód od wybrzeży stanu Bahía w Brazylii U-161 (PBM-3C z VP-74). Co ciekawe, U-128 i U-513 padły łupem tego samego Marinera o nazwie własnej Nickle Boat (nr takt. 74-P-5). W atakach na U-572 i U-615 US Navy straciła dwa Marinery.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
