Filipiny od kilkunastu lat stopniowo modernizują swoje siły zbrojne, w tym lotnictwo wojskowe. Potrzeby są ogromne, gdyż wcześniej przez niemal dwie dekady panowała w tym względzie stagnacja. To, co szczególnie zwraca uwagę, to bardzo szeroki zakres modernizacji, obejmujący niemal wszystkie kategorie sprzętu, i zarazem niewielka liczba kupowanych samolotów i śmigłowców poszczególnych typów, wynikająca z ograniczonego budżetu. Mimo to udało się w znacznym stopniu odnowić lub wręcz odbudować niemal od zera potencjał lotnictwa wojskowego – nie tylko Sił Powietrznych, ale także lotnictwa Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej.
W 2012 roku filipiński parlament zaakceptował zakrojony na szeroką skalę program modernizacji Sił Zbrojnych Filipin (filip. Sandatahang Lakas ng Pilipinas; ang. Armed Forces of the Philippines, AFP). Podzielono go na trzy etapy czy też horyzonty czasowe: Horizon 1 w latach 2013–2017, Horizon 2 w latach 2018–2022 i Horizon 3 w latach 2023–2028. Duże potrzeby w niemal każdej kategorii (dodatkowo zwiększone z powodu nasilenia walk z ekstremistycznymi ugrupowaniami) i zarazem niewielki budżet obronny (jego znaczną część pochłaniają koszty utrzymania starego sprzętu, nierzadko pamiętającego wojnę w Wietnamie) sprawiają, że w większości przypadków liczba kupowanych nowych samolotów i śmigłowców jest niewielka, a nadzieje na uzupełniające zakupy rzadko kiedy się ziszczają. Uzupełnieniem planowej modernizacji są darowizny od zaprzyjaźnionych krajów (głównie Stanów Zjednoczonych i Japonii), firm, a nawet osób prywatnych.
Siły Powietrzne
Filipińskie Siły Powietrzne (Hukbong Himpapawid ng Pilipinas; Philippine Air Force, PAF) pozyskały w minionych kilkunastu latach lekkie samoloty bojowe FA-50PH, bliskiego wsparcia A-29B, transportowe NC212i, C295M/W i C-130T/H, dyspozycyjne G280 i Hawker 800XP, szkolne SF.260FH i zwiadowcze Cessna 208B, śmigłowce transportowe W-3A, Bell 412EP i S-70i, uzbrojone wielozadaniowe AW109E, szturmowe AH-1S i T129B oraz rozpoznawcze bezzałogowe statki powietrzne (BSP) Hermes 450, Hermes 900 i ScanEagle. Rozpoczęto procedurę zakupu nowych średnich samolotów transportowych C-130J-30 i patrolowych morskich dalekiego zasięgu. Wkrótce może dojść do podpisania kontraktów na zakup nowych wielozadaniowych samolotów myśliwskich i kolejnej partii śmigłowców transportowych. Na liście potrzeb PAF są też samoloty wczesnego ostrzegania i kierowania, ale w ich przypadku nie podjęto jeszcze żadnej decyzji.
Po nieplanowanym wycofaniu 30 września 2005 roku samolotów Northrop F-5A/B Freedom Fighter PAF pozostały bez klasycznych myśliwców. Ich funkcję przejęły odrzutowe samoloty SIAI-Marchetti AS.211 Warrior, będące uzbrojoną odmianą szkolno-treningowych S.211. W tym celu zamontowano celowniki i radiostacje pozyskane z F-5A/B, a pod kadłubem podwieszono zasobnik z wkm Browning M3 kal. 12,7 mm, wykonany przez lokalną firmę Aerotech Industries Philippines Inc. (AIPI). Te improwizowane „myśliwce” ochraniały przestrzeń powietrzną kraju przez dekadę, aż do przybycia lekkich samolotów bojowych FA-50PH.
W sierpniu 2012 roku filipiński Departament Obrony Narodowej (Department of National Defence, DND) ogłosił wybór południowokoreańskiego KAI TA-50 Golden Eagle jako nowego samolotu szkolenia zaawansowanego dla PAF. W następnym miesiącu filipiński parlament zatwierdził fundusze na zakup 12 egz. w ramach programu Horizon 1. W styczniu 2013 roku lokalne media doniosły, że będą to lekkie samoloty bojowe FA-50 Fighting Eagle, a nie szkolno-treningowe TA-50. Oficjalne potwierdzenie nastąpiło w październiku, wraz z podpisaniem wstępnej umowy przez prezydentów obu krajów. Kontrakt o wartości 421 mln USD na zakup 12 egz. FA-50PH wraz z pakietem części zamiennych oraz usługami szkolenia personelu i wsparcia logistycznego podpisano 28 marca 2014 roku. Dwa pierwsze samoloty wylądowały w bazie Clark na Filipinach 28 listopada 2015 roku. Kolejne przyleciały parami 1 grudnia 2016 oraz 22 lutego, 29 marca, 27 kwietnia i 31 maja 2017 roku. FA-50PH mają radar Elta ELM-2032, a ich uzbrojenie kierowane tworzą pociski rakietowe powietrze-powietrze AIM-9L Sidewinder i powietrze-ziemia AGM-65G2 Maverick. Dzięki temu FA-50PH są wykorzystywane jako samoloty myśliwskie i uderzeniowe. W grudniu 2020 roku pojawiły się doniesienia, że władze Filipin i Republiki Korei prowadzą rozmowy na temat m.in. modernizacji FA-50PH. Do tej pory nie zrealizowano jednak tego zamiaru.
Podczas uroczystości przyjęcia do służby ostatniej pary FA-50PH, 4 lipca 2017 roku, prezydent Filipin Rodrigo Duterte ogłosił, że jego rząd rozważy zakup drugiej partii 12 egz. (rok wcześniej PAF chciały pozyskać łącznie nawet 48 egz.). W następnych latach deklarację tę powtórzono jeszcze kilkakrotnie, ale do zakupu nie doszło. Od 2018 roku skoncentrowano się bowiem na pozyskaniu w ramach programu Horizon 2 wielozadaniowych samolotów myśliwskich z prawdziwego zdarzenia. W październiku 2019 roku DND skierował do rządów wybranych krajów zapytanie w sprawie możliwości zakupu takich maszyn. W listopadzie PAF poinformowały, że rozważają cztery typy: Eurofighter Typhoon, Lockheed Martin F-16, Suchoj Su-30 i Saab JAS 39 Gripen. W grudniu sekretarz obrony Delfin Lorenzana mówił już tylko o dwóch – F-16V Viper i JAS 39C/D Gripen.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
