Do końca 1939 roku dowództwo Royal Navy tylko raz musiało opublikować komunikat o utracie okrętu podwodnego. Pechowcem był już 10 września Oxley, zatopiony pomyłkowo niedaleko brzegów Norwegii przez Tritona. Nowy rok zaczął się fatalnie, bo w połowie stycznia znalazła się w gazetach brytyjskich wiadomość o tym, że z Zatoki Helgolandzkiej do baz nie wróciły aż trzy jednostki.
Krótko po tym, jak Francja i Wielka Brytania wypowiedziały wojnę III Rzeszy, Niemcy ogłosili zaminowanie pasa wód na Morzu Północnym powyżej ujścia rzeki Ems. Strefa między nim a zachodnimi brzegami Danii została podzielona przez dowódcę sił podwodnych floty brytyjskiej na dwa sektory: północny E i południowy B. Granicą między nimi był równoleżnik 55°N, na którym leży duńska wyspa Rømø. Dowódcy wysyłanych tam okrętów otrzymywali jednakowe główne wytyczne, mówiące o dotarciu od północy, przez Skagerrak, do rejonu E na północny zachód od płycizny Horns Rev. Po dwóch dniach operowania w nim jednostka miała przenieść się do B i patrolować przez cztery–pięć dób wody na zachód od Helgolandu, po obu stronach południka 7°E. Następnie, po powrocie do E inną trasą i dwóch–trzech dobach oczekiwania, można było rozpocząć rejs do bazy. Ponieważ gęstość niemieckich patroli między Helgolandem oraz ujściami Łaby, Wezery i Ems bardzo utrudniała naładowanie akumulatorów, w instrukcjach zalecono unikanie tych wód.
Zgodnie z rozkazami pierwszym w kolejnej sztafecie okrętów został należący do 6. Flotylli Unity, który wyszedł w morze 21 grudnia. Za nim, w pięciodniowych odstępach, popłynęły kolejno Seahorse, Undine i Starfish. Unity dotarł w pobliże Helgolandu, idąc ze Skagerraku prosto na południe, wrócił do E wbrew zaleceniom tą samą trasą i zgodnie z planem 5 stycznia 1940 roku zawinął do Blyth. Seahorse, należący jak Starfish do 2. Flotylli, miał wrócić 10 stycznia. Gdy się spóźniał i nie odzywał, zaniepokojony dowódca sił podwodnych Royal Navypolecił wysłać szyfrogramy, by Undine i Starfish opuściły wody na wschód od zaminowanej strefy, a Ursula, który wyszedł w morze 10 stycznia, nie wpływał na nie. Potwierdzenie odbioru nadeszło tylko z Ursuli. Okręt ten wrócił do Rosyth 24 stycznia.
Osiem dni wcześniej radio Hamburg jako pierwsze nadało triumfalny komunikat o zatopieniu trzech brytyjskich okrętów podwodnych, wymieniając nazwy dwóch z nich: Starfish i Undine. Nie mogąc dłużej ukrywać bolesnej prawdy, Admiralicja najpierw niemile zaskoczyła Izbę Gmin, a późnym wieczorem radio BBC nadało wiadomość zaczynającą się tradycyjną w takich wypadkach formułą „Sekretarz Admiralicji zawiadamia z żalem…”. Spiker po słowach o „obawie, że należy je uważać za utracone” dodał, powołując się na radio niemieckie, że część załóg Starfisha i Undine została uratowana.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
