

40 lat temu, 12 października 1984 został oblatany polski samolot szkolno-treningowy PZL-130 Orlik. W latach 1992-2002 wyprodukowano 50 egz. tych maszyn, których jedynym użytkownikiem są Siły Powietrzne RP.
Samoloty stacjonują w 42. Bazie Lotnictwa Szkolnego w Radomiu, gdzie w bieżącej eksploatacji znajduje się wciąż 28 Orlików. W ostatnich latach maszyny te przeszły modernizację do wersji PZL-130 TC-II Advanced. Najpierw doposażono do tego standardu 16 maszyn wyprodukowanych w wersji PZL-130 TC-II. Potem zlecono kompleksową przebudowę 12 maszyn prostszego wariantu TC-I. Ostania maszyna po modernizacji została zwrócona wojsku 25 października 2022 roku.

W bieżącej eksploatacji znajduje się 28 Orlików, które stacjonują w 42. Bazie Lotnictwa Szkolnego w Radomiu.
Przebudowa maszyn TC-I do wersji TC-II objęła:
- zastosowanie nowego, bardziej efektywnego skrzydła;
- wzmocnienie kadłuba;
- zabudowę nowego silnika turbośmigłowego Pratt & Whitney Canada PT6 o mocy 750 KM (550 kW) wraz z czteropłatowym śmigłem firmy Hartzell;
- wymianę awioniki, w tym wprowadzenie ciekłokrystalicznych monitorów PFD i HSI sterowanych z platformy cyfrowej AHRS, instalację bloków integrujących systemy nawigacji VOR/ILS/GPS/COM, systemu TAS i DME oraz transpondera Mod S z funkcją ADS-B out;
- całkowitą wymianę systemu elektrycznego samolotu na sterowany cyfrowo, realizującego funkcje zarządzania priorytetem sterowania z kabiny instruktora, przetwarzania danych o systemach samolotu i ostrzegania o stanach awaryjnych.
Płatowce wróciły od producenta z tzw. wyzerowanym resursem, czyli mogą spędzić w powietrzu 12 tys. godzin. Modernizacja pozwoliła na wprowadzenie systemu serwisowego opartego o stan techniczny zamiast resursu kalendarzowego. Długość okresu między obsługami bieżącymi wzrosła ze 100 do 200 godzin nalotu. Skutkuje to znacznymi oszczędnościami w kosztach operacyjnych.
Oprócz roli szkoleniowej PZL-130 jest szeroko znany z występów w ramach Zespołu Akrobacyjnego Orlik, który został założony 15 kwietnia 1998 roku.