30 listopada zakład śmigłowcowy PZL-Świdnik uroczyście obchodził 70-lecie działalności. Strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla polskiej obronności obrazuje najlepiej fakt, że spośród śmigłowców używanych na przestrzeni dziejów przez polskie siły zbrojne aż 80% pochodziło ze Świdnika.
Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego (WSK) w Świdniku powstała w 1951 roku. W następnym roku rozpoczęła produkcję skrzydeł i usterzeń myśliwców Lim-1. W 1955 roku uruchomiła produkcję motocykli pod marką WSK. Przełomem było rozpoczęcie w 1956 roku licencyjnej produkcji śmigłowców Mi-1 pod oznaczeniem SM-1, co wyznaczyło główny kierunek produkcji zakładu na kolejne dziesięciolecia. Do 1965 roku zbudowano 1594 egz. SM-1. W 1959 roku dokonano oblotu opracowanej w Świdniku jego powiększonej wersji rozwojowej SM-2, których do 1963 roku powstało 91 egz. W 1962 roku zbudowano prototyp śmigłowca lekkiego własnej konstrukcji SM-4 Łątka.
W 1964 roku rozpoczęto przygotowania do licencyjnej produkcji śmigłowców Mi-2. Pierwszy z nich oblatano 26 sierpnia 1965 roku. Produkcja seryjna ruszyła rok później. Świdnicki zakład był jedynym producentem śmigłowców lekkich wśród krajów zrzeszonych w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Do 1992 roku zbudowano aż 5500 egz. Mi-2. W połowie lat 70. powstało dodatkowych pięć maszyn w zmodernizowanym wariancie Mi-2M2, ale oblatano tylko jedną z nich. Legendarna konstrukcja na krótko odżyła w latach 2004–2005, kiedy to na zamówienie indonezyjskiej policji zbudowano 11 egz. w zmodernizowanej odmianie Mi-2 Plus. Do tego standardu na życzenie użytkowników zmodernizowano także wcześniej zbudowane śmigłowce, w tym Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. W 1979 roku oblatano prototyp głębokiej modernizacji Mi-2 – PZL Kania. Zbudowano 19 egz.
W latach 1974–1977 w WSK Świdnik powstało 430 szybowców SZD-30 Pirat. W 1991 roku we współpracy z Politechniką Warszawską opracowano jednomiejscowy szybowiec PW-5 Smyk, który w 1993 roku zwyciężył w konkursie FAI na szybowiec klasy światowej. W 1998 roku oblatano będący jego rozwinięciem dwumiejscowy szybowiec PW-6. Powstało w sumie około 340 szybowców obu typów.
W 1979 roku oblatano prototyp śmigłowca własnej konstrukcji W-3 Sokół. Jego produkcja seryjna ruszyła w 1987 roku i do dzisiaj zbudowano około 180 egz. w wielu odmianach wojskowych i cywilnych.
Po zmianach ustrojowych w kraju, w 1994 roku zakład rozpoczął kooperację z globalnymi firmami lotniczymi. Od początku lat 90. PZL-Świdnik uczestniczy w produkcji centropłata samolotu pasażerskiego ATR-72, wytwarzając części i wykonując montaż szkieletu centralnej części skrzydeł tej maszyny, a od 2010 roku komponenty centralnej części skrzydeł ATR-42. Za pomocą zaprojektowanych i wykonanych w Świdniku przyrządów montażowych i kontrolnych wytwarzane są wszystkie części do montażu, w tym żebra i dźwigary. Obecnie świdnicki zakład jest jedynym wykonawcą tych części na świecie. Od wielu lat są też partnerem firmy GKN Aerospace, dostarczając gondole silnika turbowentylatorowego HTF7000, których od początku współpracy wykonano prawie 3500 egz.
W 1995 roku PZL-Świdnik podjął kooperację przemysłową w włoskimi zakładami Agusta. W następnym roku rozpoczęto szeroko zakrojoną współpracę w zakresie produkcji kadłubów i belek ogonowych śmigłowców lekkich AW119. Do dzisiaj w Świdniku powstało ponad 1100 kadłubów śmigłowców AW109 i AW119. W 1996 roku oblatano śmigłowiec lekki SW-4 własnej konstrukcji. Zbudowano 42 egz. (wliczając dwa do prób statycznych), w tym 24 na zamówienie polskich Sił Powietrznych. W 1998 roku rozpoczęto współpracę w programie śmigłowca AW139. Do dzisiaj w Świdniku powstało ponad 800 kadłubów wraz z belkami ogonowymi i innymi elementami.
W 2007 roku oblatano prototyp śmigłowca wsparcia pola walki W-3PL Głuszec, będący modernizacją Sokoła opracowaną we współpracy z Wojskiem Polskim i krajowymi ośrodkami badawczo-rozwojowymi. Do 2015 roku na wersję W-3PL przebudowano osiem egzemplarzy W-3WA używanych w Wojsku Polskim.
29 stycznia 2010 roku PZL-Świdnik stał się częścią koncernu AgustaWestland (obecnie Leonardo Helicopters), który objął 87% akcji spółki należących do Agencji Rozwoju Przemysłu. Tym samym świdnicki zakład – obok fabryk we Włoszech i Wielkiej Brytanii – stał się jednym z filarów przemysłowych włoskiego koncernu w Europie. Zagwarantowało to kooperację przy programach globalnych. W 2011 roku rozpoczęto program śmigłowca opcjonalnie pilotowanego SW-4 Solo oraz wdrożono produkcję podzespołów śmigłowców ciężkich AW101. W 2015 roku dostarczono pierwszy kadłub śmigłowca średniego AW169. Obecnie w Świdniku powstają także inne jego elementy strukturalne.
Po niemal dwunastu latach PZL-Świdnik jest istotną częścią koncernu Leonardo, będąc centrum kompetencji struktur lotniczych. Zakład ma stanowiska oraz kompetencje do realizowania zaawansowanych prób zmęczeniowych, statycznych, funkcjonalnych, trwałościowych, wibracyjnych, w komorach klimatycznych, tzw. drop testów i wielu innych. W związku z tym w Świdniku prowadzono próby nowych produktów koncernu Leonardo: AW139, AW169 i AW189. W 2017 roku rozpoczęto próby zmęczeniowe kadłuba zmiennopłata wirnikowego AW609.
Od wielu lat PZL-Świdnik specjalizuje się w produkcji struktur kompozytowych przy wykorzystaniu nowoczesnych metod produkcji i specjalistycznych urządzeń. Prace te obejmują cięcie, klejenie oraz obróbkę materiału. Zakład wykonuje obróbkę pokryciową aluminium, stali, stopów miedzi, tytanu i aluminium. W pełni zautomatyzowane linie umożliwiają przeprowadzenie pełnego wachlarza procesów obróbki chemicznej.
Od początku współpracy Leonardo Helicopters zainwestował w infrastrukturę i bazę technologiczną PZL-Świdnik ponad miliard złotych. Unikalny w skali europejskiej park maszynowy świdnickiego zakładu jest przystosowany do zautomatyzowanych procesów produkcyjnych. Obejmuje ponad 200 maszyn sterowanych numerycznie, wspomagane laserowo urządzenia do produkcji kompozytów, zaplecze do pełnego wachlarza procesów obróbki, centrum doskonałości struktur lotniczych oraz stanowiska do realizacji zaawansowanych prób i drop-testów. Dzięki temu zakład ma jeden z najwyższych wskaźników efektywności przemysłowej w europejskiej branży lotniczej. Jako jedyny w kraju posiada certyfikaty Organizacji Projektującej według przepisów PART 21, wydane przez EASA dla śmigłowców lekkich i średnich oraz Wojskowe Zatwierdzenie Organizacji Projektującej, wydane przez Głównego Inżyniera Wojsk Lotniczych.
Siedem dekad specjalizacji zapewnia firmie PZL-Świdnik kadrę o unikalnych w kraju kompetencjach. Przedsiębiorstwo zatrudnia obecnie 2500 osób, w tym około 550 inżynierów. Zespół liczący ponad 100 konstruktorów odpowiada za rozwój śmigłowców pod względem projektowym. Przedsiębiorstwo zapewnia kolejne miejsca pracy, będąc ważnym kontrahentem dla mniejszych firm z całej Polski. W łańcuchu dostaw dla świdnickiego zakładu uczestniczy bowiem blisko tysiąc krajowych firm.
Na kolejne lata PZL-Świdnik przygotowuje nowe wdrożenia i ma portfel projektów rozwojowych o wartości ponad 500 mln zł. Zakład jest w trakcie implementacji nowych technologii, które posłużą przy produkcji struktur lotniczych dla nowego śmigłowca lekkiego AW09, opracowanego przez przejętą w 2020 roku przez Leonardo firmę Kopter.
Swojemu strategicznemu partnerowi, jakim są Siły Zbrojne RP, zakład PZL-Świdnik oferuje (poza zakupionym w 2019 roku śmigłowcem morskim AW101) polonizację śmigłowca wielozadaniowego AW139M oraz uczestnictwo w programie właśnie opracowywanego śmigłowca szturmowego AW249.
Rocznica funkcjonowania PZL-Świdnik stała się okazją do wręczenia odznaczeń państwowych kilkudziesięciu zasłużonym pracownikom. Podczas uroczystej gali wręczono Krzyże Zasługi przyznane przez Prezydenta RP za działalność na rzecz rozwoju polskiego przemysłu lotniczego oraz obronności kraju, a także Medale Stulecia Odzyskanej Niepodległości. Wręczono także przyznane przez Ministra Obrony Narodowej Medale za Zasługi dla Obronności Kraju. Z okazji 70-lecia działalności Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego PZL-Świdnik S.A. wojewoda lubelski wręczył okolicznościowy dyplom uznania z Medalem Wojewody Lubelskiego.