23 lutego koncern lotniczy Boeing ogłosił spodziewaną datę zakończenia produkcji myśliwców rodziny F/A-18. Według prognoz producenta ma to nastąpić pod koniec 2025 roku, po dostarczeniu ostatnich myśliwców dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Gdyby w najbliższej przyszłości Super Hornet został zamówiony przez zagranicznego nabywcę istniałaby teoretyczna możliwość przedłużenia procesu wytwarzania tych maszyn do 2027 roku, jednak szanse na to są raczej znikome. Jedyny przetarg, w którym oferowany jest obecnie F/A-18E/F, dotyczy potencjalnej dostawy samolotów pokładowych dla lotnictwa morskiego Indii. Ostatnie doniesienia wskazują jednak, że władze w New Delhi preferują konkurencyjny samolot Dassault Rafale M.
Super Hornet w dwumiejscowej wersji E/F-18F.
Tymczasem koniunktura na rynku produkcji uzbrojenia jest na tyle wysoka, że mimo perspektywy wygaszenia produkcji jednego ze sztandarowych wyrobów wojskowych Boeing planuje wzrost zatrudnienia w swoim zakładzie w St. Louis, gdzie wciąż jeszcze produkowane są Super Hornety. Przykładowo w ubiegłym roku pracę u Boeinga znalazło ponad 900 osób z okolic tego miasta.
Decyzja o zakończeniu produkcji F/A-18 ma pozwolić Boeingowi na przekierowanie posiadanych zasobów do nowych lotniczych programów wojskowych. Aby wesprzeć prace nad nową generacją zaawansowanych samolotów z załogowych i bezzałogowych, Boeing planuje zbudować w St. Louis trzy nowe obiekty, które będą wymagały obsadzenia pracownikami. Obiekty te, jak również nowy zakład Advanced Composite Fabrication Center w Arizonie, a także przygotowywana produkcja MQ-25 na lotnisku MidAmerica St. Louis, będą wymagały nakładów inwestycyjnych w wysokości ponad 1 mld USD.
Start pary Growlerów należących do US Navy. Drugim użytkownikiem tej specjalistycznej wersji jest Australia.
Ponadto, z uwagi na obecnie realizowane przez Boeinga programy wojskowe, koncern planuje zintensyfikować na terenie swoich placówek w St. Louis produkcję kilku innych typów statków powietrznych. Dotyczy to między innymi rozwijanego aktualnie nowego samolotu szkolnego T-7A Red Hawk oraz autonomicznego tankowca pokładowego MQ-25 Stingray. Wraz z trwającą produkcją skrzydeł do wciąż zamawianego myśliwca F-15EX Eagle II i pasażerskiego Boeinga 777X zapewni to ciągłość zatrudnienia w zakładach, mimo zamknięcia linii Super Hornetów.
W kwestii tych ostatnich Boeing zamierza się teraz skoncentrować na modernizacji samolotów tego typu. Po pierwsze, w ciągu następnej dekady producent będzie kontynuowane wysiłki zmierzające do zakończenia przebudowy wszystkich służących w US Navy Super Hornetów Block II do bieżącego standardu Block III. Biuro konstrukcyjne będzie też pracowało nad kolejnymi zaawansowanymi zdolnościami, które będzie można w przyszłości zaimplementować na flocie samolotów F/A-18 Super Hornet i EA-18G Growler. Ponadto Boeing będzie kontynuował zlecone przez Pentagon prace nad zwiększeniem potencjału samolotów EA-18 w zakresie prowadzenia walki radioelektronicznej – chodzi między innymi o integrację nowych typów uzbrojenia (AARGM-ER) i zasobników WRE.
Jednym z użytkowników Hornetów poprzedniej generacji jest Finlandia, lecz nawet ona nie zdecydowała się na zakup nowszej wersji. Podobnie postąpiły też Szwajcaria i Kanada. Wszystkie te kraje postawiły na F-35.
Od czasu debiutu F/A-18 w 1983 roku, Boeing dostarczył odbiorcom na całym świecie ponad 2000 samolotów Hornet, Super Hornet i EA-18G Growler. Oprócz marynarki wojennej i piechoty morskiej Stanów Zjednoczonych samoloty tego typoszeregu otrzymały siły powietrzne Australii, Kanady, Finlandii, Kuwejtu, Malezji, Hiszpanii i Szwajcarii.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
