W lipcu ubiegłego roku, w ramach pilnej potrzeby operacyjnej, Agencja Uzbrojenia zawarła kontrakt ze szwedzkim Saabem na dostawę dwóch samolotów Saab 340 AEW (Airborne Early Warning) z radarem ASC-890 Erieye. Oprócz zakupu dwóch samolotów umowa obejmuje również wyposażenie naziemne oraz udzielenie wsparcia logistycznego i szkoleniowego dla polskiego personelu.
6 marca br. do Polski przyleciał pierwszy z dwóch zakupionych przez nasz kraj samolotów wczesnego ostrzegania Saab 340 AEW. Maszyna wylądowała w 43. Oksywskiej Bazie Lotnictwa Morskiego w Gdyni, a 10 czerwca br. do naszego kraju dotarł drugi z zakupionych samolotów tego typu.
Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej wytypowała do szkolenia ośmiu pilotów, 11 techników i ośmiu operatorów systemów rozpoznawczych. Szkolenie odbyło się w Szwecji, gdzie personel przeszedł kurs teoretyczny, a piloci dodatkowo zapoznawali się w charakterystyką samolotu ćwicząc na symulatorach. Od marca bieżącego roku, już na terenie Polski, rozpoczęła się praktyczna część kursu, podczas której załogi nabywały nowych umiejętności w trakcie lotów na samolotach Saab 340 AEW.
Zasadniczo Brygada Lotnictwa Marynarki Wojennej jest już przygotowana do podjęcia w ograniczonym stopniu działalności operacyjnej. Dysponując czterema załogami i dwoma samolotami można wykonywać regularne loty patrolowe. Jednakże część tego wysiłku w najbliższym czasie będzie musiała zostać przekierowana na loty szkoleniowe dla kolejnej grupy czterech załóg. Dopiero po wyszkoleniu dodatkowych osób będzie można mówić o pełnym zabezpieczeniu zdolności do wykonywania zadań przez oba Saaby.
22 maja br. nastąpiło podpisanie umowy dotyczącej zakupu przez Polskę aerostatów dozorowych, które zostaną wyposażone w rozpoznawcze urządzenia radiotechniczne. Potrzeba zakupu statków powietrznych tej klasy została zapisana w „Planie Modernizacji Technicznej Sił Zbrojnych w latach 2017-2026”, w którym programowi nadano kryptonim „Barbara”. Prace analityczne w tym kierunku były prowadzone co najmniej od 2018 roku. Podpisana umowa dotyczy dostawy czterech bezzałogowych aerostatów, które będą stacjonowały na posterunkach wzdłuż wschodniej i północno-wschodniej granicy Polski.
Aerostaty rozpoznawcze Barbara będą stanowiły elementem systemu rozpoznania radiolokacyjnego, uzupełniając działający obecnie System Obrony Powietrznej i Brzegowy System Obserwacji. Głównym sensorem dozorowego aerostatu będzie radar dalekiego zasięgu, który jest szczególnie przydatny do wykrywania nisko latających obiektów, w tym lekkich samolotów, śmigłowców, bezzałogowców i pocisków manewrujących, a także jednostek nawodnych. Wyposażenie dodatkowe może stanowić sprzęt łączności, a także systemy rozpoznania elektronicznego, o sprzedaż których również wnioskowała strona polska.
Zakotwiczone do ziemi aerostaty są zdolne do długiego przebywania w powietrzu. Polski zakup dotyczy amerykańskiej platformy firmy TCOM. Aerostaty tej wielkości mogą pracować bez przerwy całymi tygodniami, a jednym z niewielu istotnych ograniczeń jest bardzo silny wiatr. Zgodnie z dostępnymi informacjami pierwsze posterunki z aerostatami miałyby powstać do 14 miesięcy od momentu podpisania umowy, zaś wstępną gotowość operacyjną wyniesiony w powietrze radar miałby osiągnąć w drugiej połowie 2026 roku.
27 czerwca br. w Białobrzegach uroczyście zainaugurowano działalność nowej struktury podporządkowanej Ministerstwu Obrony Narodowej. Świeżo utworzona Agencja Rozpoznania Geoprzestrzennego i Usług Satelitarnych (ARGUS) odpowiadać będzie za zarządzanie i kierowanie systemami satelitarnymi wprowadzanymi na wyposażenie Sił Zbrojnych, obronę i ochronę tych systemów, a także realizację zadań dotyczących świadomości sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej. W ramach tej agencji funkcjonować będzie Centrum Operacji Satelitarnych, które jeszcze w tym roku osiągnie pełną gotowość.
Do niedawna Polska nie dysponowała rozbudowanym arsenałem uzbrojenia dalekiego zasięgu, ale wraz z zakupem lotniczych pocisków manewrujących JASSM i JASSM-ER, a także rakiet ziemia-ziemia o zasięgu setek kilometrów do systemów K239 Chunmoo i M142 HIMARS sytuacja radykalnie się zmieniła. Aby w pełni suwerennie wykorzystać ten arsenał Wojsko Polskie będzie potrzebować olbrzymiej ilości danych z własnego rozpoznania satelitarnego, a Agencja Rozpoznania Geoprzestrzennego i Usług Satelitarnych ma zadbać o ich sprawne pozyskanie, obróbkę i przekazanie we właściwe miejsce. Z tego względu planuje się zakup kilku konstelacji satelitarnych o różnych zdolnościach.
W grudniu 2022 roku, w ramach programu Glob, doszło do zawarcia umowy z koncernem Airbus Defence and Space w sprawie dostawy dwóch satelitów rozpoznania obrazowego Pléiades Neo ze stacją odbiorczą w Polsce. Obiekty z urządzeniami elektrooptycznymi bardzo wysokiej rozdzielczości mają być wyniesione do 2027 roku, ale od 2023 roku ośrodek w Białobrzegach posiada urządzenia odbiorcze pozwalające na pozyskiwanie obrazów z dwóch istniejących obiektów Pléiades Neo. Różnica pomiędzy obrazami satelitarnymi udostępnianymi przez podmiot zewnętrzny, a posiadaniem satelity na własność polega na pełnej kontroli nad przesyłem i przetwarzaniem obrazu oraz możliwości samodzielnego sterowania orbitą i trybami pracy zainstalowanych urządzeń.
Poza tym pracujące od sierpnia 2021 roku pod kierownictwem Wojskowej Akademii Technicznej polskie konsorcjum firm oraz instytucji naukowo-badawczych złożone z Creotech Instruments, Centrum Badań Kosmicznych PAN, Scanway, Instytutu Lotnictwa oraz PCO rozwija projekt wojskowej konstelacji nanosatelitów PIAST (Polish ImAging SaTellites). W ramach zlecenia o wartości 70 mln zł planuje się wystrzelić trzy obiekty z urządzeniami elektrooptycznymi, które mają bazować na stworzonej przez Creotech Instruments krajowej platformie HyperSat. Chociaż uzyskane z PIAST-a obrazy nie będą się charakteryzować wysoką rozdzielczością, to większa liczba satelitów pozwoli skrócić czas rewizyty nad interesującymi obszarami. Będzie więc to cenne uzupełnienie większych satelitów, których ze względu na bardzo wysokie koszty nie będzie zbyt wiele.
Ponadto planowany jest zakup i wyniesienie w 2026 roku małych elektrooptycznych systemów satelitarnych krajowej konstrukcji w programie MikroGlob. Segment orbitalny tej konstelacji ma być złożony z czterech satelitów optoelektronicznych (działających w trybach PAN, R, G, B, NIR) oraz opcjonalnego obiektu naukowego do badan środowiska lub satelity radarowego.
Nieco wcześniej zaplanowano pozyskanie radarowych systemów obserwacji Ziemi w programie MikroSAR z dostawą na orbitę w 2025 roku. Funkcjonowanie sensora w paśmie radiowym z syntetyczną aperturą umożliwi niezakłóconą obserwację Ziemi w warunkach nocnych oraz w przypadku wystąpienia zachmurzenia. Dotychczas w tym zakresie Wojsko Polskie korzystało z wykupionego dostępu do włoskich satelitów radarowych COSMO-SkyMed.
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
