Oprócz Sił Powietrznych Sił Zbrojnych Ukrainy (SP SZU; ukr. Powitriani Syły Zbrojnych Sył Ukrajiny), które są samodzielnym rodzajem sił zbrojnych w ramach Sił Zbrojnych Ukrainy (Zbrojni Syły Ukrajiny), innym ważnym elementem lotnictwa wojskowego jest Lotnictwo Wojsk Lądowych Sił Zbrojnych Ukrainy (LWL SZU; Armijśka Awiacija Suchoputnych Wijśk Zbrojnych Sył Ukrajiny). Jako integralna część Wojsk Lądowych SZU (Suchoputni Wijśka Zbrojnych Sył Ukrajiny) dysponuje większością floty śmigłowców SZU i ma za zadanie bezpośrednie wspieranie pododdziałów wojsk lądowych – przede wszystkim poprzez zapewnienie bliskiego wsparcia z powietrza (Close Air Support, CAS), ewakuacji medycznej (Medical Evacuation, MEDEVAC), poszukiwania i ratownictwa (Search and Rescue, SAR), a także transport żołnierzy i zaopatrzenia. Podobnie jak w przypadku SP SZU, dzięki niezwykłej determinacji żołnierzy LWL również zdołało zachować większość swoich zasobów operacyjnych i nawet teraz – grubo ponad 170 dni od rozpoczęcia rosyjskiej inwazji 24 lutego – nadal pozostaje w akcji, aktywnie wspierając Wojska Lądowe na froncie pomimo bardzo trudnych warunków.
Struktura LWL
Na początku 2022 roku LWL SZU miało cztery samodzielne brygady Lotnictwa Wojsk Lądowych (okrema bryhada Armijśkoji Awiaciji, obrAA): 11. obrAA w bazie lotniczej Czarnobajewka koło
Chersonia, 12. obrAA w Kalinowie Nowym, 16. obr. w Brodach i 18. obrAA w Połtawie – wszystkie bezpośrednio podporządkowane Dowództwu WL SZU (Komanduwannia Suchoputnych Wijśk Zbrojnych Sył Ukrajiny) w Kijowie. Trzy z tych baz to dawne sowieckie wojskowe bazy lotnicze, z których operowały również samoloty. Dysponują więc betonowymi pasami startowymi o długości od 2000 m (w Brodach) do 3000 m (w Połtawie, dawnej bazie ciężkich bombowców). Jedynym wyjątkiem jest Czarnobajewka – dedykowana poradziecka baza śmigłowców z dwoma 500- metrowymi betonowymi pasami startowymi oraz bezpośrednim dostępem do betonowego pasa startowego o długości 2500 m w leżącym obok Międzynarodowym Porcie Lotniczym w Chersoniu (również byłym lotnisku wojskowym).
Każda z brygad dysponuje eskadrą śmigłowców transportowych Mi-8 (w kodzie NATO: Hip), eskadrą śmigłowców szturmowych/bojowych Mi-24 (Hind) oraz kluczem śmigłowców wielozadaniowych Mi-2 (Hoplite). 12. obrAA ma również na stanie klucz czterech ciężkich śmigłowców transportowych Mi-26 (Halo), które wszakże zostały wycofane z czynnej służby i są przechowywane od 2000 roku. Nominalna wielkość eskadry LWL to 20 śmigłowców (pięć kluczy po cztery śmigłowce), ale z powodu znacznych strat poniesionych od początku konfliktu w Donbasie w 2014 roku – zarówno bojowych, jak i niebojowych – większość eskadr miała na początku 2022 roku od 14 do 20 śmigłowców. Jedynym wyjątkiem jest eskadra Mi-24 z 18. obrAA w Połtawie, która miała tylko jeden klucz śmigłowców. Przybliżona liczba śmigłowców pozostających w służbie tych czterech jednostek LWL na początku 2022 roku wynosiła: 15 egz. Mi-2, 60 egz. Mi-8 i 60 egz. Mi-24. Nie wszystkie były operacyjne, a ponadto osiem Mi-8 służyło w 18. samodzielnym oddziale śmigłowców (18-j okremyj wertolitnyj zahin, 18. owz) w ramach misji ONZ w Demokratycznej Republice Konga (MONUSCO), który został oficjalnie powołany 8 marca i miał wrócić na Ukrainę do połowy kwietnia. Warto również wspomnieć o niebojowej jednostce LWL 57. Bazie Lotniczej (57-ma Awiacijna Baza, 57. AB) – zlokalizowanej bezpośrednio na północny zachód od pasa startowego bazy lotniczej w Brodach. Jej zadaniem jest obsługa, składowanie i złomowanie śmigłowców wycofanych z eksploatacji. Obecnie przechowywanych jest tam około 20 egz. Mi-8 i 30 egz. Mi-24 – w większości starych lub specjalistycznych wersji, takich jak rozpoznawcze Mi-24K (Hind-G2) i Mi-24R (Hind-G1).
Reklama
Zobacz również
Reklama
Reklama
