27 lutego brytyjskie Ministerstwo Obrony ogłosiło, że wysłało zaproszenia do negocjacji do trzech firm ubiegających się o kontrakt na 44 średnie śmigłowce w ramach programu NMH (New Medium Helicopter).
Do dalszej fazy postępowania dopuszczono firmy Airbus Helicopters UK, Leonardo Helicopters UK i Lockheed Martin UK. Jak wiadomo Airbus proponuje Brytyjczykom śmigłowiec H175M, Leonardo stratuje z AW149, a Lockheed Martin zaoferował swój sztandarowy produkt UH-60. Sporządzone w wyniku dalszych negocjacji oferty zostaną ocenione przez agencję Defence Equipment and Support (DE&S), a zwycięzca powinien być wyłoniony w 2025 roku.
Brytyjski resort obrony ostatnio potwierdził, że harmonogram realizacji programu NHM został przedłużony o trzy lata. Jednocześnie przewidywany jest znaczący wzrost kosztów zakupu nowych maszyn ponad wcześniej zaplanowany budżet. Zatem zakończenie projektu przesunięto z lipca 2028 roku na wrzesień 2031 roku, a koszty mają wrosnąć z 1,172 mld GBP do 1,329 mld GBP.
Średnie śmigłowce wybrane w programie NHM początkowo miały zastąpić cztery typy maszyn transportowych, będących obecnie w służbie brytyjskich sił powietrznych i wojsk lądowych. Były wśród nich wiropłaty typu Puma HC2, AS365 Dauphin, a także Bell 412 Griffin i Bell 212 używane przez Korpus Powietrzny Armii na terenie Cypru i Brunei. Z racji spodziewanego opóźnienia całego programu 13 listopada 2023 roku zostało jednak opublikowane ogłoszenie o nabyciu w ramach pilnej potrzeby operacyjnej sześciu śmigłowców Airbus H145M, które zastąpią wyeksploatowane Belle w placówkach zamorskich.
Niemniej liczba 44 zamawianych maszyn z programu NHM została na razie utrzymana, bowiem gwarantuje ona uzyskanie korzystnych warunków współpracy przemysłowej, w tym przeniesienie produkcji części elementów oraz linii montażu końcowego do Wielkiej Brytanii. Takie wymagania mają na celu zwiększenie potencjału produkcyjnego krajowego przemysłu obronnego, w tym możliwość eksportu śmigłowców po zakończeniu dostaw na własne potrzeby. Krajowe zakłady mają zapewnić również osiągnięcie dużej niezależności operacyjnej podczas przyszłej eksploatacji zakupionej floty maszyn.